Ταυτότητα

Θεμελιώδεις Ιδέες

Συχνές Ερωτήσεις

Επικοινωνία

ΑρχικήΕπικαιρότηταΔιεθνήΈξω ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός από την Καραϊβική και τη Λατινική Αμερική! Κάτω...

Αγωνίσου μαζί μας!

Η Επαναστατική Κομμουνιστική Οργάνωση, το ελληνικό τμήμα της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς (RCI), χρειάζεται τη δική σου ενεργή στήριξη στον αγώνα της υπεράσπισης και διάδοσης των επαναστατικών σοσιαλιστικών ιδεών.

Ενίσχυσε οικονομικά τον αγώνα μας!

Έξω ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός από την Καραϊβική και τη Λατινική Αμερική! Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα!

Ανακοίνωση του βενεζουελάνικου τμήματος της RCI ενάντια στην επιθετικότητα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και για την αναγκαία επαναστατική πολιτική υπεράσπισης της Βενεζουέλας.

Από τις 15 Αυγούστου, οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αναπτύξει μια μεγάλη στρατιωτική δύναμη στην Καραϊβική, κοντά στα χωρικά ύδατα της Βενεζουέλας, με την παρουσία πεζοναυτών και αμφίβιων στρατευμάτων, ενός υποβρυχίου επίθεσης, αντιτορπιλικών οπλισμένων με κατευθυνόμενα βλήματα, και προηγμένης τεχνολογίας εναέριας και ναυτικής επιτήρησης.

Ο διακηρυγμένος στόχος της κυβέρνησης Τραμπ είναι η καταπολέμηση του εμπορίου ναρκωτικών και της τρομοκρατίας, καθώς και η εξάρθρωση των εγκληματικών συμμοριών που οι αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου συνδέουν σταθερά με την κυβέρνηση του Νικολάς Μαδούρο. Η κίνηση αυτή έχει προκαλέσει ανησυχίες στην περιοχή και ευρέως διαδιδόμενες εικασίες για μια πιθανή εισβολή στη Βενεζουέλα.

Με αυτή την επιχείρηση, ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός επιδεικνύει τον παρεμβατικό του χαρακτήρα, χρησιμοποιώντας για άλλη μια φορά τον αγώνα κατά των ναρκωτικών ως πρόφαση, σε μια προσπάθεια να εξάγει για γεωπολιτικούς σκοπούς την εσωτερική του κρίση σε αυτόν τον τομέα. Εμείς από την Revolución Comunista (σ.: «Κομμουνιστική Επανάσταση»), το τμήμα της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς (RCI) στη Βενεζουέλα, καταδικάζουμε κατηγορηματικά αυτή την τελευταία κίνηση που περιλαμβάνει στρατιωτικές προκλήσεις, πιέσεις, εκφοβισμό και πιθανή επίθεση εναντίον της χώρας μας.

Μια μεγάλης κλίμακας στρατιωτική επιχείρηση

Η στρατιωτική επιχείρηση περιλαμβάνει την κινητοποίηση περισσότερων από 4.000 στρατιωτών, κυρίως πεζοναυτών, που υποστηρίζονται από μια προηγμένη ομάδα τριών κύριων πλοίων: το USS Iwo Jima, ένα αμφίβιο πλοίο ικανό να μεταφέρει στρατεύματα και ελικόπτερα, το USS Fort Lauderdale και το USS San Antonio, καθώς και βοηθητικά αποβατικά σκάφη με τεχνολογία για επιχειρήσεις σε παράκτιες περιοχές.

Τρία αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Arleigh Burke, τα USS Gravely, USS Jason Dunham και USS Sampson, παρέχουν δυνατότητες αεράμυνας, ανθυποβρυχιακού πολέμου και πυραυλικών επιθέσεων ακριβείας από θαλάσσης. Επιπλέον, έχει επίσης αναπτυχθεί ένα πυρηνικό υποβρύχιο επίθεσης, το οποίο παρέχει τη δυνατότητα κρυφής (stealth) περιπολίας και την επιλογή υποβρύχιας επιθετικής δράσης ακριβείας.

Στον αέρα, οι ΗΠΑ έχουν κινητοποιήσει αεροσκάφη θαλάσσιας αναγνώρισης P-8 Poseidon, εξοπλισμένα με εξελιγμένα ραντάρ και αισθητήρες για την ανίχνευση και τον εντοπισμό πλοίων και υποβρυχίων, καθώς και με δυνατότητα εκτόξευσης τορπιλών και πυραύλων κατά υποβρυχίων.

Για ενισχυμένη εναέρια επιτήρηση και έλεγχο, η επιχείρηση περιλαμβάνει την ανάπτυξη αεροσκαφών E-3 AWACS, με περιστροφικό ραντάρ που παρέχει εκτεταμένη εναέρια κάλυψη, και E-8 JSTARS, εξειδικευμένων στην επιτήρηση εδάφους και τη στρατηγική ανάλυση σε πραγματικό χρόνο. Ο αεροπορικός στόλος περιλαμβάνει επίσης ναυτικά ελικόπτερα για αποστολές αναγνώρισης, υλικοτεχνικής υποστήριξης και εκκένωσης.

Μια κίνηση τέτοιας κλίμακας αποτελεί σημαντική απειλή για την εθνική κυριαρχία της Βενεζουέλας. Η στρατιωτική επιχείρηση φαίνεται ότι θα συνεχιστεί για μήνες, ως μια ξεκάθαρη επίδειξη δύναμης κατά της χώρας μας, αλλά και για να πείσει την αμερικανική κοινή γνώμη σχετικά με την υποτιθέμενη βούληση της κυβέρνησής της να καταπολεμήσει το λαθρεμπόριο ναρκωτικών.

Τι κρύβεται πίσω από αυτή την ιμπεριαλιστική κίνηση;

Αυτή η στρατιωτική ανάπτυξη δυνάμεων των ΗΠΑ βασίζεται σε μια εξουσιοδότηση που εκδόθηκε στις 8 Αυγούστου 2025 από τον Ντόναλντ Τραμπ, για τη χρήση των ενόπλων δυνάμεων με σκοπό την παρέμβαση κατά των λατινοαμερικανικών καρτέλ ναρκωτικών. Νωρίτερα, το λεγόμενο Cartel de los Soles, μια οργάνωση που σύμφωνα με τις αμερικανικές αρχές έχει στενούς δεσμούς με υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Βενεζουέλας, είχε κηρυχθεί τρομοκρατική οργάνωση.

Τον Φεβρουάριο, εγκληματικές οργανώσεις όπως το Cartel Sinaloa του Μεξικού και το Tren de Aragua της Βενεζουέλας κηρύχθηκαν επίσης τρομοκρατικές. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτά τα μέτρα αποτελούν επικίνδυνα προηγούμενα που ανοίγουν την πόρτα σε επιχειρήσεις επεμβάσεων του αμερικανικού στρατού στη Λατινική Αμερική και αλλού. Αντιπροσωπεύουν την επέκταση της εφαρμογής της αμερικανικής «δικαιοσύνης» πέραν του δικού της εδάφους, κάτι που είναι εντελώς απαράδεκτο σε οποιοδήποτε πλαίσιο.

Έτσι, στις 7 Αυγούστου η κυβέρνηση των ΗΠΑ ανακοίνωσε αύξηση της αμοιβής για πληροφορίες που θα οδηγήσουν στη σύλληψη του Νικολάς Μαδούρο, καθορίζοντας το ποσό στα 50 εκατομμύρια δολάρια, διπλάσιο από αυτό που προσφερόταν για τον Οσάμα Μπιν Λάντεν.

Η Αμερικανίδα Γενική Εισαγγελέας Παμ Μποντάι ανέφερε χωρίς πολλές λεπτομέρειες την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων αξίας περίπου 700 εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία, όπως ισχυρίζεται, συνδέονται με τον Νικολάς Μαδούρο και τον στενό του κύκλο. Ο Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάρκο Ρούμπιο έχει επαναλάβει σε πολλές περιπτώσεις ότι το κράτος της Βενεζουέλας έχει καταληφθεί από μια εγκληματική ομάδα, αναφερόμενος ξεκάθαρα στην κυβέρνηση του Μαδούρο.

Αν και ο ίδιος έχει δηλώσει ότι η τρέχουσα στρατιωτική επιχείρηση στην Καραϊβική δεν συνεπάγεται εισβολή στη Βενεζουέλα, αυτό δεν μειώνει τη σοβαρότητα ή την έκταση της απειλής που αντιπροσωπεύει αυτή η ιμπεριαλιστική πρόκληση. Παρά τις δηλώσεις αυτές, αυτή η τεράστια στρατιωτική ανάπτυξη δυνάμεων προφανώς έχει προγραμματιστεί εδώ και πολλούς μήνες και δεν πρέπει να φανταζόμαστε ότι αποκλείεται κάποιο είδος επέμβασης στο μέλλον, όπως μια εισβολή, ένας ναυτικός αποκλεισμός ή επιλεκτικοί βομβαρδισμοί, μεταξύ άλλων μέτρων.

Δεν είναι η πρώτη φορά που η κυβέρνηση Τραμπ διατάζει στρατιωτική ανάπτυξη δυνάμεων στα χωρικά ύδατα της Βενεζουέλας. Τον Απρίλιο του 2020 – κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του Τραμπ – οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν μια παρόμοια επιχείρηση στην Καραϊβική αλλά με πολύ πιο περιορισμένη ανάπτυξη δυνάμεων.

Τότε, είχαν κινητοποιηθεί πολεμικά πλοία και αεροσκάφη με δυνατότητες περιπολίας και επιτήρησης, αλλά δεν συμπεριλήφθηκαν οι αμφίβιες ομάδες και οι εξειδικευμένες αεροπορικές πλατφόρμες που συμμετέχουν στην τρέχουσα επιχείρηση. Εκείνη την περίοδο, μια τέτοια κίνηση αποτελούσε μέρος της αποτυχημένης πολιτικής «μέγιστης πίεσης» κατά του Μαδούρο, η οποία περιελάμβανε τον «αυτοδιορισμό» μιας παράλληλης κυβέρνησης και την αναγνώριση αυτής της ψεύτο-εξουσίας από περισσότερες από 50 χώρες, καθώς και την επιβολή σκληρών κυρώσεων.

Αυτό το προηγούμενο δείχνει να παρέχει βάση στην ιδέα ότι αυτή η στρατιωτική κινητοποίηση αποτελεί μέρος μιας πολιτικής στρατηγικής που αποσκοπεί στην άσκηση πίεσης στο καθεστώς της Βενεζουέλας μέχρι το σημείο της κατάρρευσής του. Η αύξηση της αμοιβής για πληροφορίες που ενοχοποιούν τον Μαδούρο αποσκοπεί στην πρόκληση ανυπακοής από τυχοδιωκτικές πτέρυγες του στρατού και στην υποκίνηση ενός πραξικοπήματος για την ανατροπή της τωρινής κυβέρνησης της Βενεζουέλας.

Ωστόσο, μια ρήξη με το καθεστώς στην παρούσα φάση – δεδομένης της πίστης σε αυτό που διατηρεί ένα σημαντικό τμήμα των Ενόπλων Δυνάμεων και των βαριά οπλισμένων ομάδων πολιτοφυλάκων – θα σήμαινε την έναρξη ενός εμφυλίου πολέμου που θα αποσταθεροποιούσε την περιοχή, όπως έχουμε ήδη εξηγήσει σε προηγούμενες αναλύσεις μας. Αυτή ήταν και η προειδοποίηση του Κολομβιανού Προέδρου Γκουστάβο Πέτρο, ο οποίος φοβάται ότι μια τέτοια σύγκρουση θα συμπαρέσυρε και την Κολομβία.

Για άλλη μια φορά, ο χοντροκομμένος παρεμβατισμός του αμερικανικού ιμπεριαλισμού απειλεί να χύσει ποτάμια αίματος σε μια ξένη χώρα, σε μια προσπάθεια να ενισχύσει τα βρώμικα συμφέροντά του.

Υποκρισία και προπέτασμα καπνού

Η υποκρισία του αμερικανικού ιμπεριαλισμού, ο οποίος επανειλημμένα καταφεύγει σε ένα αφήγημα κατά των ναρκωτικών για να δικαιολογήσει την πολιτική των παρεμβάσεών του, είναι ξεδιάντροπη.

Είναι γνωστό ότι κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ παρείχε αεροσκάφη για επιχειρήσεις εμπορίου ναρκωτικών που χρηματοδοτούσαν το Νότιο Βιετνάμ. Πιο πρόσφατα – με την εφαρμογή του «Σχεδίου Κολομβία», στο οποίο συμμετείχαν ενεργά οι ΗΠΑ και η DEA (σ.: η Υπηρεσία Δίωξης Ναρκωτικών των ΗΠΑ) – η εξαγωγή κοκαΐνης από την Κολομβία προς τη Βόρεια Αμερική και τον υπόλοιπο κόσμο εκτοξεύθηκε στα ύψη.

Μετά την ιμπεριαλιστική εισβολή στο Αφγανιστάν, η παραγωγή και η εξαγωγή της οπιούχου παπαρούνας έφτασαν σε πρωτοφανή επίπεδα. Σε αυτό πρέπει να προστεθούν και οι τεράστιες ποσότητες «ματωμένου» χρήματος που δημιουργούνται από το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, μεταξύ άλλων σκιωδών δραστηριοτήτων, οι οποίες στη συνέχεια ξεπλένονται και κυκλοφορούν μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος των ΗΠΑ.

Αυτά τα παραδείγματα καταδεικνύουν τη στενή σχέση του ιμπεριαλισμού με αυτόν τον βρώμικο κόσμο, ο οποίος προκαλεί χιλιάδες θανάτους ετησίως στις χώρες παραγωγής και στις ζώνες μεταφοράς, ενώ η ζήτηση για ναρκωτικά στις ΗΠΑ συνεχίζει να αυξάνεται ανεξέλεγκτα. Σε σχέση με το τελευταίο σημείο, οι σύντροφοι του αμερικανικού τμήματος της Επαναστατικής Κομμουνιστικής Διεθνούς έχουν δηλώσει τα εξής:

«Ο Τραμπ χρησιμοποιεί κυνικά την επιδημία ναρκωτικών στις ΗΠΑ για να δικαιολογήσει την ιμπεριαλιστική επιθετικότητα. Όμως η βασική αιτία της επιδημίας ναρκωτικών δεν είναι τα ναρκοκαρτέλ νοτίως των συνόρων των ΗΠΑ, αλλά ο εφιάλτης της ζωής μέσα στον καπιταλισμό. Τα τελευταία 50 χρόνια, ενώ οι καπιταλιστές γίνονται όλο και πλουσιότεροι, οι συνθήκες διαβίωσης της αμερικανικής εργατικής τάξης έχουν επιδεινωθεί δραματικά. Αυτός είναι ο πραγματικός λόγος πίσω από την αύξηση της εξάρτησης και των θανάτων από υπερβολική δόση. Οι θέσεις εργασίας, ειδικά αυτές που μπορούν να παράσχουν τον διάμεσο μισθό, έχουν εξαφανιστεί. Αυτό έχει ωθήσει ευρύτερα στρώματα του πληθυσμού στη φτώχεια και την ανεργία. Οι μεγάλες φαρμακευτικές εταιρείες έχουν κερδίσει δισεκατομμύρια εθίζοντας τους Αμερικανούς στα οπιοειδή, ειδικά στις περιοχές της «rust belt» (σ.: η βιομηχανική «ζώνη της σκουριάς»), απ’ όπου οι περισσότερες θέσεις εργασίας έχουν μεταφερθεί στο εξωτερικό». (Revolutionary Communists of America, 21 Αυγούστου 2025)

Ταυτόχρονα, αξίζει να σημειωθεί το εκτεταμένο ιστορικό προώθησης της τρομοκρατίας από τον Λευκό Οίκο. Αρκεί να θυμηθούμε την υποστήριξή του στις «ομάδες θανάτου» στην Κεντρική Αμερική κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1980, ή την προμήθεια όπλων και τη χρηματοδότηση σε ομάδες συνδεδεμένες με την Αλ Κάιντα και παρόμοιες οργανώσεις, όπως το μέτωπο Αλ Νούσρα στον πόλεμο της Συρίας.

Ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν έχει καμία ηθική βάση για να μιλήσει για το εμπόριο ναρκωτικών και την τρομοκρατία, όταν σε όλη την ιστορία του υπήρξε η βασική κινητήρια δύναμη πίσω από αυτές τις μάστιγες της καπιταλιστικής κοινωνίας εναντίον των λαών του κόσμου.

Ακόμα λιγότερο έχει το δικαίωμα να προσπαθεί να απομακρύνει ή να τοποθετεί προέδρους σε οποιαδήποτε χώρα, κατά πώς κρίνει σκόπιμο. Με όλη μας τη δύναμη, οι εργάτες και οι επαναστάτες του κόσμου πρέπει να υψώσουμε τη φωνή μας με το σύνθημα: «Να σταματήσει η ιμπεριαλιστική ανάμειξη και ο παρεμβατισμός!»

Η εισβολή των ΗΠΑ στον Παναμά τον Δεκέμβριο του 1989, με την ονομασία «Επιχείρηση Δίκαιος Σκοπός», ήταν μια βίαιη επίδειξη της ιμπεριαλιστικής ισχύος των ΗΠΑ στη λεγόμενη «αυλή» της. Πάνω από 24.000 Αμερικανοί στρατιώτες αναπτύχθηκαν σε μια μαζική επιχείρηση εναντίον του καθεστώτος του στρατηγού Μανουέλ Νοριέγκα, ενός πρώην συμμάχου της CIA που έπεσε σε δυσμένεια όχι τόσο για τη συμμετοχή του σε εγκλήματα και στη διακίνηση ναρκωτικών, όσο για το ξεστράτισμά του από τη γραμμή των πρώην αφεντικών του στο Λευκό Οίκο.

Η επιχείρηση χαρακτηρίστηκε από αδιάκριτους βομβαρδισμούς που κατέστρεψαν τη συνοικία «El Chorrillo» της Πόλης του Παναμά, προκαλώντας τον θάνατο εκατοντάδων αμάχων και στρατιωτών και αφήνοντας βαθιά τραύματα στην παναμέζικη κοινωνία. Τότε ήταν καθήκον κάθε επαναστάτη να αντιταχθεί χωρίς επιφυλάξεις σε αυτή την εγκληματική εισβολή, όπως και σήμερα πρέπει να αντιταχθούμε στις αξιώσεις των ΗΠΑ στη Βενεζουέλα.

Αντιμέτωποι με αυτή την κατάσταση, πρέπει να επισημάνουμε ρητά ότι μόνο οι εργαζόμενοι της Βενεζουέλας έχουν το δικαίωμα να λύσουν τα προβλήματα της χώρας τους. Οι ηγέτες της δεξιάς, όπως η Μαρία Κορίνα Ματσάντο, είναι απολύτως αξιοθρήνητα άτομα, που έχουν βυθιστεί, μέσα στη μετριότητά τους, στο επίπεδο να ζητούν ανοιχτά μια εισβολή των ΗΠΑ.

Αυτά τα παράσιτα θέλουν να δουν το αίμα χιλιάδων ή και εκατομμυρίων αθώων ανθρώπων να χύνεται, μόνο και μόνο για να στεφθούν ηγέτες-μαριονέτες της χώρας με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο. Απορρίπτουμε κατηγορηματικά καθέναν από αυτή την φιλοϊμπεριαλιστική Δεξιά και τη δειλή και βρώμικη υποκρισία της.

Μπροστά στην πιθανή εκδήλωση της επιθετικότητας του ιμπεριαλισμού, οι εργάτες, οι επαναστάτες, αλλά και οι απλά συνεπείς δημοκράτες ακόμα, έχουν μόνο ένα στρατόπεδο για να ενταχθούν: αυτό της αντίστασης στην αμερικανική επέμβαση, με το όπλο στο χέρι.

Ο εργαζόμενος λαός της Βενεζουέλας δεν έχει τίποτα να κερδίσει από μια στρατιωτική εισβολή, έναν ναυτικό αποκλεισμό ή μια πραγματοποίηση επιλεκτικών επιθέσεων, όπου οι βόμβες, η καταστροφή των υποδομών και της οικονομίας, καθώς και ο φόρος αίματος, δεν θα κάνουν διακρίσεις μεταξύ Μαδουρικών, Τσαβιστών, αντιπολίτευσης ή Δεξιάς. Το στρατόπεδό μας υποστηρίζει ξεκάθαρα και κατηγορηματικά την πλήρη άμυνα της Βενεζουέλας.

Η απάντηση του Μαδούρο

Σε μια πρόσφατη ομιλία του, ο Νικολάς Μαδούρο διέταξε την επέκταση της Μπολιβαριανής Εθνοφρουράς στα 4,5 εκατομμύρια στρατιώτες και την παράδοση όπλων στον πληθυσμό. Αν αυτό εφαρμοζόταν, θα συμφωνούσαμε. Αλλά πρέπει να αναρωτηθούμε αν τέτοιες ενέργειες είναι αναμενόμενες από μια κυβέρνηση που έχει καταπνίξει γραφειοκρατικά κάθε περίπτωση λαϊκής συμμετοχής, που απαγορεύει την ανεξάρτητη συνδικαλιστική δραστηριότητα, που σήμερα καταστέλλει βίαια τους εργαζόμενους για να παραμείνει στην εξουσία, που έχει επιβάλει την πιο επιθετική λιτότητα στην ιστορία της Λατινικής Αμερικής.

Φοβούμενη την πρωτοβουλία των μαζών, όταν απειλήθηκε στο παρελθόν από τον ιμπεριαλισμό, αυτή η κυβέρνηση πάντα αρνιόταν να εφαρμόσει μέτρα όπως ο γενικός εξοπλισμός του πληθυσμού και η τοποθέτηση των στρατηγών, που σήμερα αποτελούν τον κύριο πυλώνα του καθεστώτος, υπό την εποπτεία των εργατών, του λαού και των απλών στρατιωτών. Αν και μια τέτοια ανακοίνωση μπορεί να δείχνει προς τη σωστή κατεύθυνση, στην πραγματικότητα δεν είναι παρά φτηνή ρητορεία από μια κυβέρνηση που έχει γυρίσει πλήρως την πλάτη της στις ανάγκες του εργαζόμενου λαού.

Στην περίπτωση μιας καταδικαστέας ξένης στρατιωτικής εισβολής στη χώρα μας, το καθεστώς του Μαδούρο, μακριά από το να οπλίσει τις μάζες και να ενθαρρύνει τη λαϊκή πρωτοβουλία, θα διατηρούσε κάθε ώρα και στιγμή την τάξη και την κοινωνική υπακοή στον στρατό, ενώ θα έσπευδε να ζητήσει υποστήριξη από την Κίνα και τη Ρωσία. Σε ένα τέτοιο σενάριο, η Βενεζουέλα θα βρισκόταν στο έλεος των διαπραγματεύσεων από τα πάνω μεταξύ των διαφορετικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, χωρίς ο βενεζουελάνικος λαός να έχει λόγο για τη δικιά του μοίρα.

Υπό αυτή την έννοια, δεν μπορούμε απλά να δεχτούμε τα λόγια μιας κυβέρνησης που είναι υπεύθυνη για τον θάνατο και τον ενταφιασμό της Μπολιβαριανής Επανάστασης, η οποία είναι διεφθαρμένη μέχρι το μεδούλι. Οι εργάτες της Βενεζουέλας δεν μπορούν να εμπιστευτούν την εθνική άμυνα στους ίδιους τους δημίους που τους καταπιέζουν σήμερα.

Μόνο η συστηματική πίεση των εργατών από τα κάτω, με στόχο να πάρουν τον έλεγχο της χώρας στα δικά τους χέρια, μπορεί να οργανώσει μια συνεκτική άμυνα σε συμφωνία με τα συμφέροντα της πλειοψηφίας του πληθυσμού. Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός δεν έχει κανένα δικαίωμα να κρίνει και να καθαιρέσει τους δημίους μας, καθώς αυτό το καθήκον ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον εργαζόμενο λαό της Βενεζουέλας.

Η επανάσταση ως πραγματική άμυνα

Ο γνήσιος και συνεπής αγώνας ενάντια στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα και για την υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας απαιτεί τις καλύτερες παραδόσεις που έχει να προσφέρει η ιστορική εμπειρία του παγκόσμιου προλεταριάτου. Αυτές δεν είναι άλλες από τον γενικό εξοπλισμό του λαού, την επαναστατική επαγρύπνηση έναντι των στρατηγών και των στρατιωτικών ηγετών, και τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας. Ο Μαδούρο αντιπροσωπεύει το ακριβώς αντίθετο αυτών των παραδόσεων, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο επιτυχούς ιμπεριαλιστικής επιθετικότητας.

Η πραγματική υπεράσπιση της εθνικής κυριαρχίας της Βενεζουέλας δεν μπορεί να αφεθεί στα χέρια διεφθαρμένων και έμπειρων αντεπαναστατών, διατεθειμένων να προστατεύσουν πάνω από όλα τον πλούτο που έχουν αποκτήσει. Η μόνη πατρίδα που γνωρίζουν αυτοί οι άνθρωποι είναι οι περιουσίες τους και οι φουσκωμένοι τραπεζικοί τους λογαριασμοί.

Αντί για παράλογες και «άκακες» εκκλήσεις για ειρήνη, υποστηρίζουμε μια νέα επαναστατική αφύπνιση του εργαζόμενου λαού της Βενεζουέλας. Μια νέα επανάσταση, όπου οι οργανωμένοι εργάτες της πόλης και της υπαίθρου θα πάρουν τον έλεγχο της μοίρας τους, μπορεί να αντιμετωπίσει και να αποκρούσει πιο αποτελεσματικά όλες τις εξωτερικές απειλές, καθώς και να ανατρέψει όλα τα καπιταλιστικά εμπόδια που τους στερούν μια αξιοπρεπή ζωή.

Η επαναστατική κινητοποίηση του λαού από τα κάτω πρέπει να έχει ως τελικό στόχο την ανατροπή του οπισθοδρομικού και επικίνδυνου καπιταλισμού της Βενεζουέλας, με την απαλλοτρίωση των βιομηχανικών μονοπωλίων, των μεγάλων κτημάτων, των τραπεζών και των ιμπεριαλιστικών πολυεθνικών όπως η Chevron, υπό τον δημοκρατικό έλεγχο της εργατικής τάξης.

Οι εργαζόμενοι της Βενεζουέλας πρέπει επίσης να καλέσουν για τη διεθνή αλληλεγγύη της εργατικής τάξης σε όλη τη Λατινική Αμερική, η οποία επίσης απειλείται από την εξαγωγή της «δικαιοσύνης» των ΗΠΑ, καθώς και της εργατικής τάξης των ίδιων των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία δεν εγκρίνει νέες στρατιωτικές περιπέτειες των ιμπεριαλιστών. Εν ολίγοις, η νίκη ενάντια στον ιμπεριαλισμό δεν θα είναι δυνατή χωρίς την πίεση που μπορούν να ασκήσουν οι εργάτες της ηπείρου, και πάνω απ’ όλους εκείνοι που ζουν στην «κοιλιά» του ιμπεριαλιστικού «κήτους».

Αυτή είναι η πολιτική που υπερασπίζονται οι επαναστάτες κομμουνιστές της Βενεζουέλας. Η επανάσταση είναι η μόνη εγγύηση για την πραγματική άμυνα της χώρας μπροστά στην απειλή της επέμβασης, της φιλοϊμπεριαλιστικής δουλοπρέπειας της βενεζουελάνικης Δεξιάς και της παραλυτικής αδράνειας στην οποία μας οδηγούν οι πολιτικές του Μαδούρο και της διεφθαρμένης κυβέρνησής του.

  • Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα!
  • Έξω τα ιμπεριαλιστικά στρατεύματα από την Καραϊβική και τη Λατινική Αμερική!
  • Για μια επαναστατική πολιτική εθνικής άμυνας!
  • Εργάτες των Ηνωμένων Πολιτειών, της Λατινικής Αμερικής και της Βενεζουέλας, ενωθείτε ενάντια στον ιμπεριαλισμό!

Revolución Comunista – βενεζουελάνικο τμήμα της RCI

Μετάφραση από www.marxist.com: Πάτροκλος Ψάλτης

Πρόσφατα Άρθρα

Σχετικά άρθρα

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ανασκόπηση

Η παρούσα ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies, ώστε να παρέχει στο χρήστη την καλύτερη δυνατή εμπειρία περιήγησης. Τα δεδομένα αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας και χρησιμοποιούνται για την υλοποίηση ενεργειών, όπως την αναγνώρισή σας, όταν επιστρέφετε στην ιστοσελίδα μας, και για να κατανοήσουμε ποια τμήματα της ιστοσελίδας μας θεωρείτε πιο ενδιαφέροντα και χρήσιμα.

Μπορείτε να προσαρμόσετε όλες τις ρυθμίσεις για τα cookies από τις καρτέλες στα αριστερά σας.