Μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα παραιτήθηκαν 4 συνδικαλιστικά στελέχη του ΚΚΕ στις μεταφορές και στον τομέα τροφίμων και ποτών. Πρόκειται για τον Θ. Οικονόμου (ΔΣ συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ), Α. Γαρμπή (πρόεδρο επιχειρησιακού σωματείου «ΦΑΓΕ»), Β. Παπαγεωργίου ( Δ.Σ. σωματείου «Αθηναϊκής Ζυθοποιίας») και τον Δ. Νταλάκο (πρόεδρο επιχειρησιακού σωματείου «Παυλίδη»).
Με δηλώσεις τους, οι παραπάνω συνδικαλιστές, εξέφρασαν τις διαφωνίες τους με τις θέσεις του ΚΚΕ για τους εργασιακούς τους χώρους αλλά επιπρόσθετα κατήγγειλαν τη γραφειοκρατία του κόμματος για «συκοφαντία», «εκφοβισμό», «νοθεία» κ.α.
Όπως δήλωσε ο Θ. Οικονόμου, «Η ΔΑΣ (συνδικαλιστική παράταξη ΚΚΕ) …αρνήθηκε επίμονα… να θέσει αίτημα αποκλειστικά κρατικών μέσων συγκοινωνίας» και συμπλήρωσε πως η διαφωνία του δεν προέκυψε ξαφνικά, αλλά «προέκυψε από την αλλαγή θέσης της ΔΑΣ χωρίς μάλιστα να προηγηθεί καμία εσωτερική διαδικασία που να προκύψει συλλογικά αυτή η μετατόπιση». Ο Α. Γαρμπής και ο Β. Παπαγεωργίου σε άρθρο τους στην «Εφ. Συν.» (13/5) εξέφρασαν τη διαφωνία τους για την απουσία αιτημάτων για την μείωση των τιμών στα τρόφιμα. Όπως ανέφεραν, «Το αίτημα για την άμεση μείωση των τιμών των τροφίμων… δεν βρήκε ποτέ τη θέση που του έπρεπε στις διεκδικήσεις μας» και «αντί η ομοσπονδία να πρωταγωνιστεί και να συμβάλει στην δημιουργία μετώπου πάλης απέναντι στο πιο οξυμένο πρόβλημα που αφορά όλη την κοινωνία…επιμέναμε να καταγγέλλουμε γενικόλογα το καπιταλιστικό κέρδος». Επιπρόσθετα, στην ανακοίνωση τους (Για τον συνδυασμό «Εργατοϋπαλληλική Ενότητα» στο συνέδριο της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εργατοτεχνιτών & Υπαλλήλων Γάλακτος Τροφίμων και Ποτών) δήλωσαν ότι «τα επαγγελματικά στελέχη» (δηλαδή η ηγεσία), με τις τακτικές εκφοβισμού και νοθείας «απέδειξαν με τον πιο ξεκάθαρο και ωμό τρόπο, ότι δεν ανέχονται τα στοιχειώδη δημοκρατικά δικαιώματα του εκλέγεσθαι και της έκφρασης διαφορετικής άποψης».
Οι παραιτήσεις φέρνουν στην επιφάνεια τα βασικά προβλήματα στην πολιτική και τις μεθόδους της ηγεσίας του ΚΚΕ στο εργατικό κίνημα. Στο πλαίσιο αυτών, απουσιάζουν πλήρως τα μεταβατικά αιτήματα, όπως η κρατικοποίηση με εργατικό έλεγχο των σιδηροδρόμων στις μεταφορές και η μείωση των τιμών των τροφίμων μέσω της επιβολής εργατικού ελέγχου για να αποκαλυφθεί η αισχροκέρδεια. Η επίκληση του σοσιαλισμού έχει μετατραπεί από στρατηγικό στόχο σε δικαιολόγηση της αδράνειας από την πλευρά της ηγεσίας του ΚΚΕ. Επίσης,απουσιάζει η λενινιστική τακτική του ενιαίου μετώπου πάλης, και ένα σχέδιο κλιμάκωσης για να εφαρμοστούν τα παραπάνω αιτήματα. Τέλος, απουσιάζει ο πραγματικός δημοκρατικός συγκεντρωτισμός. Στη θέση του έχουμε τον γραφειοκρατικό συγκεντρωτισμό.
Αυτοί είναι παράγοντες που θα τείνουν να γεννούν διαρκώς αποχωρήσεις, κρίσεις και διασπάσεις στο κόμμα. Αν τα μέλη και οι αγωνιστές του κόμματος δεν πραγματοποιήσουν, στην ουσία και όχι στα λόγια όπως επιθυμεί η ηγεσία, την πορεία αποκατάστασης του επαναστατικού χαρακτήρα του ΚΚΕ, σπάζοντας αποφασιστικά με τον σταλινισμό και υπερασπίζοντας τον γνήσιο λενινισμό, τότε οι κρίσεις αυτές, αναπόφευκτα θα απειλήσουν στο μέλλον να θέσουν σε κίνδυνο την ίδια την ύπαρξη του κόμματος.
Ηλίας Κυρούσης