Οι καταλήψεις που είχαμε σε πάνω από 700 σχολεία το Σεπτέμβρη, όπως σε όλη την Ελλάδα έτσι και στο σχολείο μας, είχαν σαν βασικά αιτήματα την υπεράσπιση της Δημόσιας και Δωρεάν παιδείας, την πάταξη της παραπαιδείας, περισσότερους διορισμούς καθηγητών, ανθρώπινα σχολικά κτίρια που να στεγάζουν άνετα τους μαθητές και όχι όπως πχ συμβαίνει σε σχολείο στο Κορωπί 800 μαθητές να στοιβάζονται σε σχολείο που χωρά 300 παιδιά.
Το κίνημα των καταλήψεων δε νίκησε γιατί υπήρξε κακός συντονισμός ανάμεσα στα κατειλημμένα σχολεία και γιατί οι καταλήψεις δεν ήταν λειτουργικές. Αυτό σημαίνει ότι όπως συνέβη και στο σχολείο μας, δεν οργανώθηκαν εκδηλώσεις ενημέρωσης και τακτικές συνελεύσεις με αποτέλεσμα η συμμετοχή να είναι φθίνουσα και να υπάρχει η αίσθηση ότι όλα γίνονταν για να χαθεί μάθημα.
Αυτό που για άλλη μια φορά αποδείχτηκε, είναι ότι λείπει από τους μαθητές είναι ένα μόνιμο συνδικαλιστικό όργανο, με εκλεγμένους εκπροσώπους από κάθε σχολείο για να συντονίζει τον αγώνα πανελλαδικά και να εκπροσωπεί στη βάση ενιαίου προγράμματος αιτημάτων. Μα άλλα λόγια έχουμε ανάγκη μια Πανελλαδική Ένωση Μαθητών.
Το κύριο ζητούμενο για να είναι νικηφόροι οι μελλοντικοί αγώνες των μαθητών είναι ο συντονισμός με το εργατικό κίνημα. Γιατί όπως γνωρίζουμε, το εργατικό κίνημα είναι το πιο ισχυρό κοινωνικό κίνημα, όπως έχει δείξει η Ιστορία. Αυτό άλλωστε το είδαμε και στις 19 και 20 Οκτωβρίου κατά την 48ωρη γενική απεργία που συντάραξε την εξουσία και το άδικο σύστημα που υπηρετεί.
Στάμος Καράς – 1ο Λύκειο Ν. Φιλαδέλφειας
