Νομοσχέδιο-ταφόπλακα στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο!

 

Η μισητή κυβέρνηση  Παπανδρέου, αφού ψήφισε το Μεσοπρόθεσμο παρά την εναντίωση της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, επιχειρεί τώρα να διαλύσει ότι έχει απομείνει από το δημόσιο πανεπιστήμιο. Εδώ και αρκετούς μήνες, το Υπουργείο Παιδείας είχε δημοσιοποιήσει το γενικό περίγραμμα  των νέων μέτρων. Όμως για να περιορίσει τις αντιδράσεις από το φοιτητικό κίνημα και τους εργαζομένους, περίμενε μέχρι το καλοκαίρι για να ψηφίσει στα «κρυφά» το νέο αντιδραστικό νομοσχέδιο. Απ’ ότι φαίνεται μάλιστα, το νομοσχέδιο που πριν από λίγες μέρες είδε το φως της δημοσιότητας θα ψηφιστεί με συνοπτικές διαδικασίες, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες της πανεπιστημιακής κοινότητας. 

 

Ο νέος νόμος – πλαίσιο περιλαμβάνει τη δραστική μείωση των δαπανών για το πανεπιστήμιο και τη διάλυση του ενιαίου πτυχίου, μαζί βέβαια με τα εργασιακά δικαιώματα που αυτό συνεπάγεται. Αντί για ενιαίο πτυχίο μετά από τετραετή συνήθως φοίτηση, ο νέος νόμος προβλέπει 3ετη, 2ετή ακόμη και φοίτηση ενός έτους, μετά την οποία θα παρέχεται στον φοιτητή το αντίστοιχο δίπλωμα. Οι σπουδές και τα πτυχία θα είναι πλέον πολλών ταχυτήτων . 

 

Για τη μεγάλη πλειοψηφία των φοιτητών, δηλαδή για τα παιδιά φτωχών οικογενειών, το πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε ένα ταχύρυθμο εκπαιδευτήριο, από το οποίο θα ημι-καταρτίζονται ανάλογα με τις ανάγκες της αγοράς τη δοσμένη στιγμή, ανάλογα δηλαδή με τις ανάγκες του μεγάλου κεφαλαίου. Για όσους φοιτητές έχουν την οικονομική ευχέρεια, οι σπουδές θα μπορούν να συνεχιστούν με μεταπτυχιακά και διδακτορικά ώστε να δώσουν πτυχία με κάποια αξία. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, προστίθεται και η έννοια της «πιστοποίησης», σύμφωνα με την  οποία δεν θα είναι όλα τα διπλώματα αναγνωρισμένα, αλλά θα αναγνωρίζονται μόνο όσα εγκρίνονται από την «αρμόδια αρχή Διασφάλισης ποιότητας», η σύνθεση της οποίας δεν προσδιορίζεται.

 

Σε ότι αφορά τη διοίκηση των ΑΕΙ και των ΤΕΙ, αυτή θα ασκείται από 15μελές Συμβούλιο, του οποίου τα 7 μέλη θα είναι εξωπανεπιστημιακοί και θα διορίζονται στο ΔΣ, αντί να εκλέγονται. Άλλα 7 μέλη θα εκλέγονται μεταξύ των μελών ΔΕΠ, ενώ θα υπάρχει  μόνο 1 εκλεγμένος εκπρόσωπος των φοιτητών. 

 

Ο νέος νόμος μετατρέπει το δημόσιο πανεπιστήμιο σε επιχείρηση.  Μεγάλο μέρος της οικονομικής διαχείρισης παραχωρείτε σε ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου (ΝΠΙΔ). Έργο του θα είναι η διασύνδεση του Πανεπιστημίου με την αγορά. Αναλαμβάνει, όπως κυνικά αναφέρει το νομοσχέδιο, την «αξιοποίηση και διαχείριση» όλων των πόρων του ΑΕΙ πλην της δημόσιας χρηματοδότησης «και την ανάπτυξη της επιχειρηματικής λογικής, με ειδικότερο στόχο την αύξηση της κεφαλαιακής αξίας και των εισοδηματικών αποδόσεων της περιουσίας» του ΑΕΙ. Ανοίγουν λοιπόν διάπλατα οι πύλες του πανεπιστημίου στις ορέξεις του μεγάλου κεφαλαίου και πλέον ο στόχος της διοίκησης, αντί για την εκπαίδευση, είναι η «διενέργεια οποιασδήποτε πράξης με την οποία επιδιώκεται η αύξηση της περιουσίας του Ιδρύματος». 

 

Η κρατική χρηματοδότηση στα ΑΕΙ – ΤΕΙ παύει πλέον να είναι μια αυτονόητη υποχρέωση του κράτους. Χρηματοδότηση θα παρέχεται μόνο εφόσον καταρτίζονται προγραμματικές συμφωνίες με το υπουργείο Παιδείας. Κοινώς, λεφτά θα υπάρχουν μόνο εφόσον τα ΑΕΙ – ΤΕΙ πειθαρχούν στις υποδείξεις της κυβέρνησης, ειδάλλως τα πανεπιστήμια θα πρέπει να ψάξουν για εξωτερικούς χορηγούς και συνεργάτες. 

 

Στα πλαίσια της συνολικής υποχρηματδότησης, το υπουργείο Παιδείας προωθεί και την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων! Οι φοιτητές από το 2014 και μετά θα προμηθεύονται τα συγγράμματα μέσω διαδικτύου και  θα επωμίζονται το κόστος της εκτύπωσης. 

 

Σκληρή επίθεση δέχονται και οι εργαζόμενοι στα Πανεπιστήμια, καθώς γενικεύονται οι θεσμοί των συμβασιούχων καθηγητών.  Καταργούνται οι λέκτορες και η μονιμοποίηση των πανεπιστημιακών γίνεται στην βαθμίδα του αναπληρωτή καθηγητή. Οι επίκουροι καθηγητές εκλέγονται για τετραετή θητεία, με δυνατότητα ανανέωσης για άλλη μία θητεία, ύστερα από «αξιολόγηση».

 

Ο νέος νόμος βέβαια, στοχοποιεί και τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος. Το άσυλο καταργείται και πλέον η αστυνομία έχει το ελεύθερο να καταστείλει «παράνομες» καταλήψεις και μορφές αγώνα του φοιτητικού κινήματος Ταυτόχρονα, τα χρονοδιαγράμματα σπουδών γίνονται ασφυκτικά, ώστε να ουσιαστικά να τιμωρείται κάθε μορφή επίμονης κινητοποίησης. Σύμφωνα με τον νέο νόμο, αν δεν συμπληρωθούν τα 4/5 των προβλεπόμενων ωρών διδασκαλίας χάνεται το εξάμηνο και οι φοιτητές δεν μπορούν να εξεταστούν στα μαθήματα 

 

Τέλος, σκληρό χτύπημα προσπαθεί να δώσει η κυβέρνηση στον φοιτητικό συνδικαλισμό. Οι εκπρόσωποι των φοιτητών στα διάφορα συμβούλια των ΑΕΙ (διοίκησης, φοιτητικής μέριμνας, συμβούλια σπουδών κ.ά.) θα εκλέγονται με ειδικές εκλογές που θα γίνονται με ενιαίο ψηφοδέλτιο και δικαίωμα ψήφου θα έχουν μόνον όσοι ορίζονται ως «ενεργοί φοιτητές». Μέχρι τώρα οι εκπρόσωποι των φοιτητών αναδεικνύονταν από τις φοιτητικές εκλογές, με βάση το συσχετισμό που διαμορφωνόταν εκεί και τη δύναμη των παρατάξεων. Τώρα πρακτικά, με το ενιαίο ψηφοδέλτιο απαγορεύεται η πολιτική έκφραση μέσω εκλογικών συνδυασμών.

 

Το άθλιο νομοσχέδιο επιχειρεί να βάλει οριστικά ταφόπλακα στα δημόσια Πανεπιστήμια. Η κυβέρνηση αντιμέτωπη πλέον με το μαζικό κίνημα των πλατειών και τους αγώνες των εργαζομένων, προσπαθεί να περάσει όσα περισσότερα αντιδραστικά μέτρα μπορεί πριν καταρρεύσει. Να μην το επιτρέψουμε!! Το φοιτητικό κίνημα, οι καθηγητές και οι άλλοι εργαζόμενοι στα πανεπιστήμια πρέπει να παλέψουμε  ενάντια στις αντιδραστικές μεθοδεύσεις για της κυβέρνησης. Μαζί με τους εργαζόμενους και τις χιλιάδες λαού που κατέβηκε στις πλατείες, να παλέψουμε από το Φθινόπωρο για μια γενική πολιτική απεργία διαρκείας που θα φέρει τέλος, όχι μόνο σε αυτές τις πολιτικές, αλλά και σε αυτήν τη μισητή κυβέρνηση.