Αγαπητοί σύντροφοι του δικτύου Σαμιντούν,
ο αγώνας για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης πάντα αποτελούσε ζήτημα ύψιστης σημασίας για τους μαρξιστές. Ως εκ τούτου, χαρήκαμε πολύ όταν διαβάσαμε την τελευταία σας έκκληση με τίτλο «Έχει έρθει η ώρα να αποχωρήσει η παλαιστινιακή ηγεσία!», την οποία μας γνωστοποίησε ένας από τους συνεργάτες σας στον Καναδά.
Η έκκληση ενσαρκώνει το πνεύμα της επαναστατικής διάθεσης και της αποφασιστικότητας που πάντοτε χαρακτήριζε τον παλαιστινιακό λαό. Υποστηρίζουμε ολόψυχα το επαναστατικό πνεύμα με το οποίο είναι γραμμένη. Όμως, υπάρχει μια σημαντική αδυναμία στην έκκληση, η οποία πιστεύουμε ότι χρειάζεται να συζητηθεί. Παρακάτω, θα επιχειρήσουμε να περιγράψουμε αυτήν την αδυναμία και ευελπιστούμε να κάνουμε μια ταπεινή συνεισφορά στη συζήτηση για τον τρόπο που μπορεί να προχωρήσει η παλαιστινιακή επανάσταση.
Για 72 χρόνια ο παλαιστινιακός λαός εκτίθεται στην πιο βάρβαρη καταπίεση στα χέρια του ισραηλινού ιμπεριαλισμού. Το ισραηλινό κράτος αρνείται σε εκατομμύρια Παλαιστίνιους, άντρες, γυναίκες και παιδιά, ακόμα και τα πιο βασικά ανθρώπινά τους δικαιώματα. Αντιμετωπίζει το αίτημά τους για μια πατρίδα με τις πιο απάνθρωπες μορφές καταστολής. Σε αυτήν τη διαδικασία έχουν χαθεί ή καταστραφεί εκατομμύρια ζωές.
Η καταπίεση των Παλαιστινίων αποτελεί θεμέλιο λίθο του ισραηλινού καθεστώτος. Η ισραηλινή άρχουσα τάξη χρειάζεται να υποδαυλίζει το εθνικιστικό μίσος και την υστερία του πολέμου αφενός για να προσελκύει την υποστήριξη των πιο αντιδραστικών στρωμάτων της κοινωνίας και αφετέρου για να κρατά τα υπόλοιπα λαϊκά στρώματα υπό έλεγχο με όπλο το φόβο. Ως εκ τούτου, στο Παλαιστινιακό ζήτημα το καθεστώς είναι πάντοτε ενωμένο. Καθώς η πολιτική κρίση στο Ισραήλ βαθαίνει, αυτό έχει γίνει ακόμα πιο ξεκάθαρο. Στις τρεις εκλογικές αναμετρήσεις του τελευταίου έτους, οι δύο πτέρυγες του καθεστώτος που υποστηρίζουν τον Μπέντζαμιν Νετανιάχου και τον Μπένι Γκανζ, ήταν αδυσώπητες στις επιθέσεις της η μία προς την άλλη. Όταν όμως η συζήτηση ερχόταν στην προσάρτηση περισσοτέρων παλαιστινιακών εδαφών, η ενότητα ήταν απόλυτη. Ο Μπένι Γκανζ που είναι ο αγαπημένος των δυτικών φιλελεύθερων, ήταν συχνά πιο φανατισμένος στις προτάσεις του από τον Νετανιάχου. Τώρα είναι υπουργός Αμυνας, υπεύθυνος για την εκτέλεση των σχεδίων του ισραηλίτικου ιμπεριαλισμού.
Η Δύση δεν είναι ανεύθυνη για τα εγκλήματα των Σιωνιστών ενάντια στον παλαιστινιακό λαό. Οι αποκαλούμενες δημοκρατικές κυβερνήσεις και οι λακέδες τους στα δυτικά μέσα ενημέρωσης, είτε παραμένουν σιωπηλοί αναφορικά με τη σύγκρουση, είτε παραμορφώνουν την εικόνα χονδροειδώς, προκειμένου να φανούν οι Παλαιστίνιοι και η ισραηλιτική πολεμική μηχανή ως δυο ισότιμοι αντίπαλοι. Είναι εχθροί των Παλαιστινίων εργατών και φτωχών κι αυτό το γεγονός δεν μπορεί να αλλάξει παρ’ όλες τις ικεσίες και τις εκκλήσεις των φιλελεύθερων και των ΜΚΟ. Ο αμερικανικός και ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός υποστηρίζουν το ισραηλινό καθεστώς. Έχουν ξοδέψει εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη για να δημιουργήσουν ένα προπύργιο αντίδρασης και αντεπανάστασης στη Μέση Ανατολή.
Η αραβική μπουρζουαζία στην περιοχή δεν είναι καλύτερη. Αυτοί οι κύριοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την Παλαιστίνη, αλλά στην πραγματικότητα χρησιμοποιούν το παλαιστινιακό ζήτημα μόνο για τα δικά τους στενά συμφέροντα. Δεν έχουν καμία πραγματική θέληση να λυθεί το πρόβλημα. Ο βασιλικός οίκος της Σαουδικής Αραβίας, ο οποίος τρέμει την επανάσταση, έχει υποστηρίξει κάθε αντεπανάσταση στην περιοχή. Εδώ και χρόνια συνεργάζεται με το Ισραήλ για την υπονόμευση του παλαιστινιακού κινήματος, και ειδικότερα της αριστερής του πτέρυγας.
Όσο για τους υπόλοιπους υποτιθέμενους φίλους της Παλαιστίνης; Το καθεστώς της Αιγύπτου έχει ενεργή συμμετοχή στον αποκλεισμό της Γάζας και το καθεστώς της Ιορδανίας συμπεριφέρεται σαν συνοριοφυλακή του Ισραήλ στη Δυτική Όχθη. Η Τουρκία, το Ιράν, η Χεζμπολάχ και το καθεστώς Άσαντ διαμαρτύρονται έντονα για την Παλαιστίνη, αλλά αυτό συμβαίνει μόνο ως μέσο για να παίρνουν παραχωρήσεις από τον ισραηλίτικο και τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, καθώς επίσης και για να καλλιεργούν «προοδευτική» εικόνα για τον εαυτό τους στο εσωτερικό.
Αυτό που έχουμε, είναι μια συνένωση των αρχουσών τάξεων διεθνώς για την καταστολή του παλαιστινιακού κινήματος. Σε τελική ανάλυση αποτελεί ταξικό ζήτημα. Αυτή ήταν η βάση των Συμφωνιών του Όσλο και της αποκαλούμενης Ειρηνευτικής Διαδικασίας. Ήταν ένα ενιαίο μέτωπο για την υποταγή του παλαιστινιακού λαού, ο οποίος εκείνη την περίοδο διεξήγαγε επαναστατικό αγώνα στο δρόμο κατά τη διάρκεια της πρώτης Ιντιφάντα. Η αποκαλούμενη παλαιστινιακή ηγεσία συμμετείχε εκεί για την υποστήριξη της τάξης των καπιταλιστών. Αυτή η ηγεσία δεν διαδραμάτισε απολύτως κανένα ρόλο στο πραγματικό μαζικό κίνημα.
Η αποκαλούμενη ηγεσία πήγε με τα νερά όλων των κύριων δυνάμεων για να εκτρέψει το κίνημα προς το αδιέξοδο του Όσλο. Σαν αντάλλαγμα, το Ισραήλ τους μετέτρεψε ευγενικά σε ντε φάκτο δεσμοφύλακες του παλαιστινιακού λαού. Η Παλαιστινιακή Αρχή δεν είναι και δεν θα γίνει ποτέ πραγματικά ανεξάρτητο κράτος. Ο βασικός ρόλος της είναι να ελέγχει τον παλαιστινιακό λαό για λογαριασμό του Ισραήλ και να διοχετεύει εκατομμύρια δολάρια στα θησαυροφυλάκια των αποκαλούμενων ηγετών της. Η συνεργασία τους στον αποκλεισμό της Γάζας, όπου χάνονται εκατομμύρια Παλαιστίνιοι, λέει τα πάντα σχετικά με την υποταγή τους.
Επίσης, θα ήταν λάθος να υποθέσουμε ότι η Χαμάς είναι κάτι διαφορετικό. Την οργάνωση αυτή ανέθρεψαν επί δεκαετίες Άραβες μονάρχες και επιχειρηματίες ως μέσο για την καταπολέμηση της αριστερής πτέρυγας του παλαιστινιακού κινήματος. Για τους ίδιους λόγους, την προωθούσαν ενεργά οι Ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες για δεκαετίες, κάτι που είναι γνωστό. Η αποκαλούμενη αντίσταση της Χαμάς είναι μόνο στα λόγια, δεν διαθέτουν συγκεκριμένο σχέδιο για την πραγματική απελευθέρωση.
Επομένως, η στέρηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων του παλαιστινιακού λαού δεν είναι αποκλειστικά ισραηλινή πρωτοβουλία. Πρόκειται για μια γενική συμφωνία με την υποστήριξη όλων των σημαντικών καπιταλιστικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή, αλλά και ευρύτερα. Οι Συμφωνίες του Όσλο ήταν η βάση αυτής της συμφωνίας. Ήταν μια γιγαντιαία προδοσία, πασπαλισμένη με κενή δημοκρατική ρητορική σχετικά με την ειρηνευτική διαδικασία και μια «Παλαιστινιακή Αρχή». Η «Συμφωνία του αιώνα» που προώθησαν ο Ντόναλντ Τραμπ, ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου και το καθεστώς της Σαουδικής Αραβίας, αποκαλύπτει αυτή την απάτη.
Συνεπώς, όπως σημειώνετε πολύ σωστά στη δήλωσή σας, η μόνη διέξοδος είναι αυτή του μαζικού αγώνα. Ο παλαιστινιακός λαός δεν θα βρει πραγματικούς συμμάχους στα δικαστήρια, στις αίθουσες συνεδριάσεων και στους διαδρόμους των μεγάλων δυνάμεων οπουδήποτε στον κόσμο. Ούτε μπορούν να βρουν πραγματική ηγεσία σε πρόσωπα του τύπου των Μαχμούντ Αμπάς και Χαντέλ Μασάλ. Όπως λέτε, πρέπει να χτιστεί μια νέα ηγεσία! Ο λαός της Παλαιστίνης μπορεί να στηρίζεται μόνο στις δικές του δυνάμεις, καθώς και σε εκείνες των καταπιεσμένων αδελφών του σε ολόκληρη την περιοχή.
Πρόσφατα είδαμε δυναμικά μαζικά κινήματα στον Λίβανο, στο Ιράκ, στην Αίγυπτο και στην Ιορδανία. Αυτά είναι κινήματα ενάντια στις ίδιες άρχουσες τάξεις που συμμετέχουν στην καταπίεση των Παλαιστινίων. Οι λαϊκές μάζες αυτών των χωρών έχουν κοινό συμφέρον με τους καταπιεσμένους Παλαιστίνιους.
Η καλύτερη διέξοδος είναι, επομένως, ο σχηματισμός της ευρύτερης δυνατής συμμαχίας των εργαζόμενων μαζών της Παλαιστίνης με τους καταπιεσμένους εργάτες, τους φτωχούς και τη νεολαία ολόκληρης της περιοχής. Όλες οι προϋποθέσεις για μια γενικευμένη πάλη ενάντια στους σαθρούς ηγεμόνες της Μέσης Ανατολής ωριμάζουν καθώς μιλάμε. Η παρούσα κρίση απλά θα προσθέσει οργή και εκνευρισμό εκ μέρους των μαζών και ενάντια στους καταπιεστές τους.
Και εδώ φτάνουμε στην κύρια αδυναμία που βλέπουμε στη δήλωσή σας. Γράφετε ότι επιθυμείτε μια «αποκατάσταση του επαναστατικού δημοκρατικού» αγώνα. Υποστηρίζουμε τον αγώνα του παλαιστινιακού λαού για τα δημοκρατικά του δικαιώματα. Ωστόσο, αυτό που φαίνεται να υπονοεί η δήλωση σας, είναι ένας αγώνας που θα παραμείνει εντός των ορίων του καπιταλισμού. Θεωρούμε ότι αυτό είναι λάθος. Και είναι ακριβώς αυτή η ιδέα, δηλαδή ότι η απελευθέρωση της Παλαιστίνης μπορεί να επιτευχθεί χωρίς τη ρήξη με τον καπιταλισμό, που οδήγησε το κίνημα στο αδιέξοδο που βρίσκεται σήμερα.
Εκείνο που αντικατοπτρίζουν όλα τα σημερινά μαζικά κινήματα, είναι η σαθρή φύση της άρχουσας τάξης των καπιταλιστών, μιας τάξης της οποίας τα συμφέροντα είναι διαμετρικά αντίθετα στην ευημερία των λαών της Μέσης Ανατολής. Αυτή η περιοχή παράγει τεράστιο πλούτο, κι όμως, η μεγάλη πλειονότητα των ανθρώπων δυσκολεύεται ακόμα και να επιβιώσει. Την ίδια στιγμή, οι πλούσιοι αναίσχυντα συσσωρεύουν πλούτη. Αυτή είναι η λογική του καπιταλισμού, ενός συστήματος που απαιτεί η κοινωνία να λειτουργεί όχι για το συμφέρον των πολλών, αλλά των λίγων: των πλούσιων παρασίτων όπως οι Τραμπ, οι Νετανιάχου, οι Αλ Σαούντ, οι Αλ Σίσι, οι Ερντογάν, οι Αλ Χουσεΐν, οι Χαμενεΐ και ναι, ακόμα και οι Αμπού Μαζέν και οι Χαλέντ Μασάλ.
Ο αγώνας για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης δεν μπορεί να μην είναι συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την τάξη των καπιταλιστών συνολικά. Ακόμα κι αν σε κάποιο σημείο επιτυγχανόταν η ανεξαρτησία, στη βάση του καπιταλισμού η Παλαιστίνη θα βρισκόταν άμεσα υπό την κυριαρχία της παγκόσμιας αγοράς και των ίδιων καπιταλιστικών δυνάμεων που την κατακυριεύουν με την ωμή βία σήμερα. Σύμφωνα με τα αθάνατα λόγια του Τζέιμς Κόνολι προς τους μαχητές για την απελευθέρωση της Ιρλανδίας: «Αν εκδιώξετε τον αγγλικό στρατό αύριο και υψώσετε την πράσινη σημαία στο Κάστρο του Δουβλίνου, οι προσπάθειες σας θα αποδειχθούν μάταιες, εκτός αν ξεκινήσετε την οργάνωση μιας Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Η Αγγλία θα συνεχίσει να σας εξουσιάζει. Θα σας εξουσιάζει μέσω των καπιταλιστών της, μέσω των ιδιοκτητών γης της, μέσω των τραπεζιτών της, μέσω ενός ολόκληρου φάσματος εμπορικών και ατομικιστικών θεσμών που έχει φυτέψει σε αυτή τη χώρα, και τους έχει ποτίσει με τα δάκρυα των μανάδων μας και το αίμα των μαρτύρων μας». Το ίδιο ισχύει με τον αγώνα για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης σήμερα. Βλέπουμε τον τρόπο που αυτές οι λέξεις περιγράφουν ακριβώς αυτό που συνέβη με την Παλαιστινιακή Αρχή.
Σήμερα, το καπιταλιστικό σύστημα βρίσκεται σε αδιέξοδο. Αυτό το σύστημα δεν είναι ικανό να προσφέρει ούτε τα απολύτως απαραίτητα για τη ζωή δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Οι Παλαιστίνιοι ηγέτες λένε ότι υπό τις παρούσες συνθήκες δεν μπορούν να κάνουν τίποτα άλλο και ότι πρέπει να εφαρμόζουν τη λιτότητα και τις επιθέσεις που επιβάλλει ο ιμπεριαλισμός. Λένε ότι η αντίσταση είναι μάταιη, όμως αυτό είναι αλήθεια μόνο αν περιορίσουμε τον αγώνα εντός των ορίων του καπιταλιστικού συστήματος. Ωστόσο, τώρα που ξεσπάει η μια επανάσταση μετά την άλλη στη Μέση Ανατολή, παντού οι μάζες αναζητούν διαφυγή από αυτό το αδιέξοδο. Αυτοί οι αγώνες πρέπει να συντονιστούν σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς και σε ολόκληρη την περιοχή, και ο παλαιστινιακός αγώνας πρέπει να γίνει τμήμα τους.
Στην επόμενη περίοδο, νέες, ακόμα ισχυρότερες επαναστάσεις θα ξεσπάσουν στη μια χώρα μετά την άλλη. Αυτό σε κάποιο σημείο θα επηρεάσει και το ίδιο το εσωτερικό του Ισραήλ. Η παρούσα πολιτική κρίση στο Ισραήλ είναι μόνο ο προάγγελος για μια βαθιά κοινωνική αναταραχή την επόμενη περίοδο. Ο κλοιός των αντιδραστικών Σιωνιστών στην κοινωνία του Ισραήλ θα αρχίσει να χαλαρώνει, καθώς οι ταξικές αντιθέσεις μέσα στο ίδιο το Ισραήλ αναπόδραστα θα αυξηθούν από τα σφυροκοπήματα της βαθιάς κρίσης στην οποία έχουμε μπει. Μαζί με ένα γενικό επαναστατικό κύμα στην περιοχή, αυτό θα ανοίξει το δρόμο για τις παλαιστινιακές μάζες, ώστε να απλώσουν το χέρι προς τους εργάτες και τους φτωχούς στο Ισραήλ. Το 2012 και το 2013, εκατοντάδες χιλιάδες Ισραηλινοί βγήκαν στους δρόμους κρατώντας πλακάτ με συνθήματα όπως «Αγωνιστείτε σαν Αιγύπτιοι». Στο μέλλον θα υπάρξουν και πάλι τέτοιες εξελίξεις, σε ακόμα υψηλότερο επίπεδο. Το παλαιστινιακό κίνημα θα μπορούσε να το χρησιμοποιήσει αυτό σαν μοχλό, με τον οποίο θα διαιρέσει την κοινωνία στο Ισραήλ σε ταξικές γραμμές, αποδυναμώνοντας με αυτό τον τρόπο την ισχύ της ισραηλιτικής κρατικής μηχανής. Αυτή θα ήταν μια προϋπόθεση για να νικηθεί οριστικά ο ισραηλινός ιμπεριαλισμός.
Ο καπιταλισμός μπαίνει στη βαθύτερη κρίση της ιστορίας του. Αν και αυτό προκαλεί μεγάλα δεινά για τους εργαζόμενους και τους φτωχούς, ταυτόχρονα τους παρακινεί στοΝ δρόμο της επανάστασης. Σας προσκαλούμε να ενωθείτε μαζί μας στον αγώνα ενάντια στον καπιταλισμό στη Μέση Ανατολή και σε ολόκληρο τον κόσμο. Ένας νέος κόσμος είναι εφικτός, όπου οι καταπιεσμένοι λαοί θα μπορούν να ζήσουν χωρίς εκμετάλλευση και καταστολή, ελεύθεροι να πάρουν τη μοίρα τους στα χέρια τους και να διαμορφώσουν το μέλλον τους. Αυτή θα είναι μια σοσιαλιστική κοινωνία, χωρίς βάρβαρους πολέμους και καταστροφές, και στην οποία η φιλία και η ενότητα των λαών θα αποτελεί τη βάση για την ακμή και την ευημερία όλων.
Κάτω ο ιμπεριαλισμός!
Κάτω οι Συμφωνίες του Όσλο και η «συμφωνία του αιώνα»!
Πλήρης υποστήριξη στον παλαιστινιακό λαό και τον δίκαιο αγώνα του για πατρίδα!
Κάτω ο καπιταλισμός!
Για μια Σοσιαλιστική Ομοσπονδία στη Μέση Ανατολή αλλά και ευρύτερα!
Επαναστατικοί χαιρετισμοί
Χαμίντ Αλιζαντέχ, εκ μέρους της Διεθνούς Μαρξιστικής Τάσης
(International Marxist Tendency -IMT)
20/05/2020
Παλαιστινιακές φοιτητικές και νεολαιίστικες οργανώσεις: Έχει έρθει η ώρα να αποχωρήσει η «Παλαιστινιακή Ηγεσία»!
Οι κάτωθι υπογεγραμμένες φοιτητικές και νεολαιίστικες οργανώσεις, καθώς και οι ενώσεις, οι οργανώσεις και οι θεσμοί που υπογράφουν αυτή τη δήλωση, καλούμε τις μάζες της παλαιστινιακής νεολαίας και τους φοιτητές σε ολόκληρη την κατεχόμενη Παλαιστίνη και στην εξορία να ενωθούν μαζί μας σε μια λαϊκή πρωτοβουλία για την έναρξη και την προώθηση μιας εθνικής διαδικασίας για την αποκατάσταση της επαναστατικής δημοκρατικής προσέγγισης σε ένα νέο στάδιο του αγώνα. Ο πυρήνας αυτής της πρωτοβουλίας είναι οι στόχοι του παλαιστινιακού λαού: αποκατάσταση, απελευθέρωση και συνεχιζόμενος αγώνας για την επίτευξη όλων των θεμιτών εθνικών στόχων και επιδιώξεων, όσο χρόνο κι αν χρειαστεί γι’ αυτό.
Ο σκοπός της Παλαιστίνης, ο ιερός σκοπός του λαού μας, ο σκοπός των καταπιεσμένων λαϊκών τάξεων στην αραβική μας πατρίδα και των δυνάμεων της ελευθερίας στον κόσμο, σήμερα γίνεται στόχος διάλυσης, σκοπεύουν να τον ξεριζώσουν από την γνώση και από τη μνήμη του λαού μας και του έθνους μας. Τα δικαιώματα του λαού μας, παντού υπόκεινται σε όλες τις μορφές διαστρέβλωσης και δήμευσης. Τίποτα δεν θα προστατεύσει αυτόν τον μεγαλειώδη σκοπό από τη λεηλασία της διάλυσης και της καταστροφής, εκτός από το νου και τα χέρια του λαού μας, τη θέληση της αφοσιωμένης, πατριωτικής και επαναστατικής νεολαίας και τη σταθερότητα των γυναικών, των εργατών και των χωρικών.
Κατά συνέπεια, καλούμε σήμερα τον παλαιστινιακό λαό μας, ειδικά τις νεότερες παλαιστινιακές γενιές, να απορρίψουν και να αποκηρύξουν τις πολιτικές και τις θέσεις που αντιπροσωπεύει η στάση του Προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς και του στρατού του, και να επιβεβαιώσουν ότι δεν εκπροσωπεί το λαό μας και βρίσκεται εκτός των τάξεων του εθνικού μας αγώνα. Καλούμε επίσης, το μεγαλειώδη λαό μας να ενσαρκώσει αυτή την λαϊκή επιθυμία έμπρακτα, οργανώνοντας το πιο ευρύ και ενιαίο λαϊκό μέτωπο για να ξεπεράσει την καταστροφική φάση του Όσλο και όλες τις συνέπειές του.
Σας προσκαλούμε να συμμετέχετε ευρέως στην ανατροπή του σχεδίου της αποκαλούμενης «Παλαιστινιακής ηγεσίας», το οποίο βασίζεται στο δρόμο της παράδοσης και της εγκατάλειψης. Αυτή η διεφθαρμένη προσέγγιση φτάνει στα τελευταία της μετά από πάνω από 40 χρόνια που προωθεί το σχέδιο ενός κράτους-φαντάσματος. Αυτή η πολιτική τάξη που έχει φέρει μόνο ντροπή και καταστροφή για το λαό μας, προσπαθεί σήμερα να μετατρέψει τη διοικητική αυτονομία στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη ως την ολοκλήρωση του απελευθερωτικού μας σχεδίου. Τα χρήματα αυτής της τάξης είναι υποθηκευμένα στους πράκτορες της κατοχής, σε σχέδια «οικονομικής ειρήνης» και κανονικοποίησης. Έχει γίνει επιτακτικό ζήτημα για το λαό μας να τους απομονώσει και να νικήσει το πρόγραμμά τους στις πλατείες, στους δρόμους, στα εργοστάσια, στα αγροκτήματα, στα πανεπιστήμια και στα σχολεία, μέσα κι έξω από την κατεχόμενη Παλαιστίνη.
Και καθώς θα αντιμετωπίζουμε τις αμερικανικές, τις σιωνιστικές και τις αντιδραστικές πολιτικές που σήμερα έχουν βάλει στο στόχαστρο τα δικαιώματα του λαού μας στη ζωή και την ύπαρξη, απέναντι στην επιτάχυνση του εχθρικού σχεδίου διάλυσης που έχει σκοπό να διαλύσει τους ορίζοντες του εθνικού σχεδίου απελευθέρωσης και να ακυρώσει όλες τις πιθανότητες για ανανέωση, μπροστά στην καθημερινή, βάναυση επίθεση στο κίνημα των πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές κατοχής και μπροστά στη δήμευση όλων των φυσικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων του λαού μας στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, η σιωπή γίνεται συνενοχή, προδοσία, μια μορφή υποταγής και αποτυχίας.
Έχει έρθει η ώρα αυτοί οι υποχωρητικοί ηγέτες να αποχωρήσουν από το συγκρότημα της Μουκάτα στη Ραμάλα και να απομονωθεί αυτή η ηττημένη πτέρυγα που βρίσκεται κοντά στη σιωνιστική οντότητα και τη CIA, συμμετέχοντας στην συλλογική τιμωρία του λαού μας στη Γάζα, στερώντας από τις οικογένειες των μαρτύρων και των κρατουμένων τα δικαιώματά τους, καταστέλλοντας την αντίσταση και σε συντονισμό με τις δυνάμεις κατοχής στοχεύοντας τα θεμέλια της κοινωνίας μας, την εθνική μας αντίσταση και την νεολαιίστικη και φοιτητική πρωτοπορία της.
Η ήττα του προγράμματος του Όσλο και η απομόνωση του Μαχμούντ Αμπάς και των συντρόφων του είναι πιο δυνατές και ρεαλιστικές παρά ποτέ, παρ’ όλες τις δυνατότητες και τους πόρους που οι εχθρικές προς τον παλαιστινιακό λαό δυνάμεις χρησιμοποιούν για να υποστηρίξουν την ηγεσία της Αρχής. Ωστόσο, το κρίσιμο στοιχείο σε αυτή τη μακροχρόνια ιστορική μάχη είναι ο ρόλος των λαϊκών μαζών και η δυνατότητά τους να δημιουργούν επαναστατική πολιτική από τα κάτω και να τη φέρνουν στο προσκήνιο, από τα βάθη της Ιστορίας, από τη μαχητική κληρονομιά του αγώνα και από τη μήτρα των παλαιστινιακών κοινωνιών μας σε κάθε λαϊκή κοινότητα, σε κάθε γειτονιά, στρατόπεδο συγκέντρωσης, πόλη και χωριό.
Καλούμε όλες τις παλαιστινιακές δυνάμεις αντίστασης, με τα διάφορα πολιτικά και ακαδημαϊκά τους ρεύματα και τάσεις, να δώσουν τέλος σε αυτή την κατάσταση αποσύνθεσης και διάσπασης, σχηματίζοντας ένα ενιαίο εθνικό μέτωπο. Αυτό θα αποτελέσει στήριγμα για το λαό μας, όπου κι αν βρίσκεται, και με σπαθί κι ασπίδα θα τον προστατεύει, καθώς θα βαδίζει στον ιστορικό του δρόμο της μεγάλης θυσίας και του αγώνα για να σπάσει τις αλυσίδες του και να πετύχει την συλλογική και πλήρη απελευθέρωσή του από τα δεσμά του Σιωνισμού.
Σας καλούμε σε ευρεία λαϊκή συμμετοχή και εντατικοποίηση των λαϊκών εθνικών δραστηριοτήτων κατά την Εβδομάδα του Παλαιστινιακού Αγώνα, μεταξύ 15-22 Μαΐου 2020, ως το πρώτο στάδιο της διακήρυξης μιας νέας φάσης του αγώνα μας με σύνθημα: «Ημέρα της Παλαιστίνης – η Ημέρα της Επιστροφής και της Απελευθέρωσης». Ας είναι η ιστορία μάρτυρας του εγκλήματος της Νάκμπα που συνεχίζεται από το 1947-48 και, την ίδια στιγμή μαρτυρά τη διαρκή παλαιστινιακή αντίσταση μέχρι τη νίκη, παρά τις μεγάλες θυσίες και τη διάρκεια του αγώνα.
Όχι στο δρόμο της παράδοσης και της διάλυσης! Όχι στο σχέδιο της «κυβέρνησης αυτοδιοίκησης» και της «διοικητικής αυτονομίας»! Ναι στο δρόμο της αποκατάστασης και της απελευθέρωσης. Ναι στην αντίσταση και την Ιντιφάντα μέχρι τη νίκη!
Samidoun Palestinian Prisoner Solidarity Network
HIRAK: Palestinian Youth Mobilization – Germany
Palestinian Youth Movement (PYM)
“Sada” Movement – Jerusalem- occupied Palestine
Al-Awda, the Palestine Right to Return Coalition / North America
Palestinian Arab Cultural Center \Rio Grande de Sol, Brazil المركز الثقافي العربي- الفلسطيني/ ساو بولو، البرازيل
Unione Democratica Arabo-Palestinese (UDAP)- Italy الاتحاد الديمقراطي العربي الفلسطيني- إيطاليا
Democratic Palestine Committees\ Brazil لجان فلسطين الديموقراطية- البرازيل
مركز النّقب للأنشطة الشبابيّة – ِAl Naqab Center for Youth Activities
Palestinian Chess Forum- Shatila refugee camp الملتقى الفلسطيني للشطرنج- مخيم شاتيلا
AlKarama-Palestinian Women Movement in Spain حركة نساء فلسطين الكرامة في إسبانيا
Centro Cultural e Politico Al Janiah\Brazil مركز الجانية الثقافي والسياسي\البرازيل
Brazilian Arab Palestinian Society – Corumba\ Brazil
Students for Justice in Palestine at John Jay College
Students for Justice in Palestine at Butler University
GUPS SFSU
Within Our Lifetime – United for Palestine
Canada Palestine Association
Palestinian Student Association at Wilfrid Laurier University/ Canada
Palestine Solidarity Collective at York University
Palestine Solidarity Group at University of Windsor
Solidarity for Palestinian Human Rights at McMaster University
Midwest Students for Justice in Palestine
Handala Coalition of Michigan
Palestinian Cultural Club – Beirut / Lebanon
Palestinian Arab Cultural Club\ Lebanon
Μετάφραση από την ιστοσελίδα In Defence Of Marxism: Γιώργος Λάλας
