Βλέπουμε ότι κάθε μέρα η ακρίβεια σε όλα τα προϊόντα θεριεύει , καταβροχθίζοντας μισθούς, μεροκάματα, συντάξεις, οι δουλειές γίνονται σπάνιες καθώς οι απολύσεις πυκνώνουν, την ίδια ώρα που το κυνήγι της εφορίας δεν στρέφεται στα προνομιούχα στρώματα της κοινωνίας, αντίθετα καταδιώκει τα μόνιμα υποζύγια, τους εργαζόμενους και τους μικρούς επαγγελματίες.
Η νεολαία παρ΄ ότι εφοδιασμένη με άφθονα προσόντα, βλέπει την ζωή της να μαραίνεται καθώς οι πόρτες είναι ερμητικά κλειστές και τις προνομιούχες θέσεις να τις καταλαμβάνουν τα παιδιά της άρχουσας τάξης.
Η επίθεση όμως των ελλήνων καπιταλιστών στα δικαιώματα και το βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης συνεχίζεται κάθε μέρα με όλους τους δυνατούς τρόπους.
Την βροχή των αντεργατικών ψηφισμάτων στο κοινοβούλιο διαδέχεται η συνεχής πίεση των άδικων εισπρακτικών φόρων για να εξοφληθούν τα χρέη-βουνά των αστών πολιτικών και των τραπεζών, που έχουν φορτωθεί στην ράχη του ελληνικού λαού.
Ο κατήφορος και η εξαθλίωση δεν φαίνεται να έχουν τέλος. Συνεχώς οι καπιταλιστές ζητάνε και άλλα και άλλα ,όσο βλέπουν την αντίσταση των εργαζομένων να μην είναι μια μπάλα.
Η μεγάλη ευθύνη της ξεπουλημένης ηγεσίας της ΓΣΕΕ που όλα αυτά τα χρόνια με διάφορους τρόπους βοηθάει τα σχέδια των κυβερνήσεων είναι πλέον εγκληματική απέναντι στο εργατικό κίνημα της χώρας μας. Θα έλθει η μέρα που θα λογοδοτήσουν στους εργαζόμενους.
Αν η ΓΣΣΕ στοιχειωδώς στεκόταν στο πλευρό των εργαζομένων και συντόνιζε τους αγώνες αντί να τους σαμποτάρει, τότε πολλά πράγματα θα είχαν περισωθεί.
Η δύναμη που στηρίζεται η ΓΣΣΕ είναι κυρίως η ΠΑΣΚΕ που όμως αρχίζει να μπαίνει στον ταξικό αγώνα εκ των πραγμάτων.
Όμως και οι ευθύνες του ΠΑΜΕ-ΚΚΕ για την διασπαστική του τακτική δεν είναι μικρότερες γιατί ανεξάρτητα από τις προθέσεις του ευκολύνει τα σχέδια των καπιταλιστών.
Η υπόλοιπη αριστερά βρίσκεται βυθισμένη σε ιδεολογική και πολιτική ανεπάρκεια και πολυδιάσπαση προσπαθώντας να πιάσει επαφή και να μη μπορεί με το εργατικό κίνημα.
Κατά καιρούς ξεφουρνίζει διάφορα ιδεολογήματα περί χαμένης εθνικής ανεξαρτησίας , ανεξάρτητου κράτους που βρίσκεται υπό κατοχή , και περιμένει με νομισματικά παιγνίδια ευρώ-δραχμής να λύσει τα καυτά προβλήματα αντί να οργανώνει αγώνες.
Είναι ώρα να αντισταθούμε με ότι τρόπο μπορούμε αρχίζοντας από τον εαυτό μας και τους γύρω μας.
Πρώτα συσπειρωνόμαστε γύρω από την «Μαρξιστική Φωνή» γιατί στην σύγχυση που επικρατεί και στην σκοτεινιά, έχει τις πιο σωστές και νήσιες ιδέες που μπορούν να φωτίσουν το εργατικό κίνημα.
Συμμετέχουμε ενεργά στο συνδικάτο γιατί ανεξάρτητα ποιες δυνάμεις κυριαρχούν δεν παύει να είναι το πρώτο βασικό μετερίζι του ταξικού αγώνα. Η παρέμβασή μας είναι πάντα ταξική και ενωτική στην κατεύθυνση διοργάνωσης ταξικών αγώνων με προοπτική τον Σοσιαλισμό.
Συμμετέχουμε στον φοιτητικό -μαθητικό σύλλογο στο ίδιο πνεύμα με το συνδικάτο.
Συμμετέχουμε σε κάθε πρωτοβουλία πολιτών στην γειτονιά μας αντίστασης και αλληλεγγύης κατά των μέτρων της ΔΝΤ-ΕΕ-Κυβέρνησης εξοπλισμένοι με τις σωστές ιδέες της Μαρξιστικής Φωνής.
Σαν πρώτο πολιτικό θέμα αναδεικνύουμε παντού και πάντα την πλήρη διαγραφή του χρέους. Παράλληλα υπερασπιζόμαστε τα εργατικά δικαιώματα, αλλά και όπου διαβλέπουμε υποστηρίζουμε τοπικούς αγώνες απέναντι στην κεντρική εξουσία.
Καλούμε κάθε ανένταχτο αγωνιστή αυτές τις κρίσιμες ώρες να έλθει και να αγωνιστεί κοντά μας γιατί έτσι θα πολλαπλασιάσουμε όλοι μαζί την δύναμη των εργαζομένων.
Σύντροφοι, συναγωνιστές, φίλοι, οι εποχές που έρχονται είναι κρίσιμες και καθοριστικές για τις ζωές μας και την τύχες μας.
Ο καπιταλισμός αποδείχνει κάθε μέρα ότι δεν μπορεί να ξεπεράσει την κρίση του.
Ας γίνουμε μέρος της μεγάλης στρατιάς των εργαζομένων που θα τον ανατρέψει και θα δημιουργήσει τις Ενωμένες Σοσιαλιστικές Πολιτείες της Ευρώπης.
Στέλιος Ματαράγκας
