Απεργία 24/2 : Οι διεκδικήσεις που πρέπει να προβάλουμε

Την ώρα που η κρίση του καπιταλισμού συνεχίζει να ρίχνει τη σκιά της πάνω από τον πλανήτη, η Ελλάδα σαν ο πιο αδύναμος κρίκος της Ε.Ε, αντιμετωπίζει το φάσμα της χρεοκοπίας. Η κυβέρνηση εξαπολύει τη μεγαλύτερη επίθεση στο βιοτικό επίπεδο της εργατικής τάξης από τη μεταπολίτευση, καλώντας τους εργαζόμενους να πληρώσουν το τίμημα για το δημόσιο χρέος, με περικοπές των αποδοχών τους, μειώσεις των συντάξεων και αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης. Όμως το χρέος δεν το δημιούργησαν οι εργαζόμενοι, αλλά οι επιδοτήσεις στους καπιταλιστές, οι φοροαπαλλαγές και η φοροδιαφυγή του κεφαλαίου, η διαχρονική λειτουργία των δημόσιων επιχειρήσεων και υπηρεσιών προς όφελος των μεγάλων ιδιωτικών εταιρειών, οι υπέρογκες δαπάνες για αγορές όπλων και για τους τόκους των κερδοσκόπων δανειστών του Δημοσίου, οι σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων που έχουν στερήσει μεγάλες πηγές εσόδων από το κράτος, η κακοδιαχείριση και τα σκάνδαλα των υψηλόμισθων κρατικών στελεχών.

Αντί να εκφράσει τα συμφέροντα αυτών που την εξέλεξαν, η κυβέρνηση γίνεται ο εκτελεστής των εντολών των κερδοσκόπων, που ζητούν διαρκώς «νέα μέτρα» για να σιγουρευτούν οι μεγάλες τράπεζες ότι δεν θα χάσουν τους τόκους τους. Τώρα έχουν στοχοποιήσει το επίδομα άδειας και το «δώρο» του Πάσχα και είναι βέβαιο, ότι αν δεν λάβουν από τους εργαζόμενους μια μαζική αγωνιστική απάντηση, οι ακόρεστες ορέξεις τους για κέρδη θα επιβάλουν ένα απότομο πισωγύρισμα της εργατικής τάξης στις συνθήκες ζωής του μεσοπολέμου.

Η γενική απεργία της 24η Φλεβάρη πρέπει να αποτελέσει ένα ηχηρό χαστούκι στη κυβέρνηση, το μεγάλο κεφάλαιο και τα διεθνή του επιτελεία (ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ), που μας ζητάνε να θυσιάσουμε τα ζωές μας για τα κέρδη και τους τόκους των καπιταλιστών. Είναι ανάγκη να συσπειρωθούμε στα σωματεία μας και να πιέσουμε τις ηγεσίες της ΓΣΣΕ και της ΑΔΕΔΥ να εκπονήσουν ένα πρόγραμμα πάλης που θα κλιμακωθεί με μια νέα καλά προετοιμασμένη 48ωρη γενική απεργία μέσα στον Μάρτιο, με κεντρικό αίτημα  «για την κρίση να πληρώσει το κεφάλαιο!». Πρέπει να διεκδικήσουμε η «θηλιά» του χρέους και τη κρίσης να βγει απ’ το λαιμό των εργαζόμενων και να μπει στους κερδοσκόπους και τους πλούσιους :

• Παύση αποπληρωμής των τοκογλυφικών δανείων

• Βαριά φορολογία στα κέρδη και στον πλούτο

• Κοινωνικοποίηση της Εκκλησιαστικής περιουσίας

• Δραστική περικοπή των αμυντικών δαπανών και πάγωμα των εξοπλιστικών προγραμμάτων

• Οι μισθοί όλων των κρατικών αξιωματούχων στο ύψος του μισθού των απλών δημοσίων υπαλλήλων με τα ίδια χρόνια προϋπηρεσίας

• Εθνικοποίηση των τραπεζών, μια ενιαία εθνική τράπεζα «ασπίδα» στην κερδοσκοπία και μοχλός χρηματοδότησης της οικονομίας προς όφελος των εργαζόμενων

• Εργατικός έλεγχος στις επιχειρήσεις για να αποκαλυφθεί η φοροδιαφυγή και οι απάτες του μεγάλου κεφαλαίου

• «35ωρο-5ημερο-7ωρο» χωρίς μείωση μισθών

• Μαζικές προσλήψεις ανέργων σε ένα κρατικό πρόγραμμα δημοσίων έργων και αναβάθμισης των κοινωνικών υπηρεσιών (λαϊκή στέγη, Παιδεία, Υγεία, Πρόνοια κ.λ.π)

• Απαλλοτρίωση κάθε μεγάλης εταιρείας που κλείνει ή απολύει, κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση

• Επίδομα ανεργίας στο 80% του βασικού μισθού, με χορήγηση σε όλη τη διάρκεια της ανεργίας

• Γενναίες αυξήσεις και αυτόματη τιμαριθμική αναπροσαρμογή σε μισθούς και συντάξεις για να φθάσουν στα επίπεδα μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης

• Κατάργηση όλων των ελαστικών και ευέλικτων μορφών εργασίας

• Πλήρης νομιμοποίηση, πλήρη πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα για τους μετανάστες

• Ενιαίο δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης και παροχών υγείας για όλους τους εργαζόμενους

• Εθνικοποίηση κάτω από εργατικό έλεγχο και διαχείριση των βασικών τομέων της οικονομίας, για να σχεδιαστεί και να αναπτυχθεί προς όφελος του κοινωνικού συνόλου

• Ενότητα των γραμμών του εργατικού κινήματος, ενιαίες, ενωτικές απεργίες και συγκεντρώσεις

• Ενότητα της Αριστεράς με κοινή πάλη ΣΥΡΙΖΑ – ΚΚΕ για την υπεράσπιση των εργαζόμενων και την εκλογή μιας αριστερής κυβέρνησης που θα εφαρμόσει ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα

• Κοινός αγώνας με τους ευρωπαίους εργαζόμενους με στόχο μια Ενωμένη Σοσιαλιστική Ευρώπη που θα αντικαταστήσει τη σημερινή καπιταλιστική Ε.Ε.