ΣΥΡΙΖΑ : εξελίξεις και καθήκοντα

Ενώ η κρίση του ελληνικού καπιταλισμού βαθαίνει και η κυβέρνηση Παπανδρέου προσπαθεί να τον σώσει σφίγγοντας τη θηλιά της λιτότητας και της ανεργίας στο λαιμό των εργαζομένων, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μια προβληματική πολιτική παρουσία. Η ηγεσία της «Ανανεωτικής» Πτέρυγας του ΣΥΝ, μέσα από τις δηλώσεις και τις προκλητικές της πρωτοβουλίες επιβραβεύει την κυβέρνηση για την υποταγή της στα κελεύσματα των εγχώριων και διεθνών επιτελείων του κεφαλαίου. Από την «προγραμματική αντιπολίτευση» – που σήμαινε την μετατροπή της Αριστεράς σε «εξωτερικό σύμβουλο» της κυβέρνησης – οι ηγέτες της «Α.Π» πέρασαν σε ανοιχτές εκκλήσεις για κεντρική πολιτική συνεργασία με τη δεξιά ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, ξεκινώντας από τις Δημοτικές εκλογές και με στόχο μια «κεντροαριστερή» – στην πραγματικότητα δεξιότατη – συγκυβέρνηση.

Μπροστά σε αυτές τις προκλήσεις, δυστυχώς εδώ και καιρό παρατηρούμε την αδράνεια του συνόλου της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ, με κύρια υπεύθυνη την ηγεσία της αριστερής πλειοψηφίας του ΣΥΝ. Το χειρότερο είναι ότι το τελευταίο διάστημα, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ αντί να κινείται προς την υιοθέτηση ένα ξεκάθαρου αριστερού, σοσιαλιστικού προγράμματος διεξόδου από την κρίση, κινείται προς μια αόριστη και λειψή συνθηματολογία, που δε δίνει πολιτική λύση και προοπτική στους εργαζόμενους.

Έτσι η άτολμη θέση για τη δημιουργία ενός «δημόσιου τραπεζικού πυλώνα», αντί να αντικατασταθεί από τη διεκδίκηση της εθνικοποίησης του τραπεζικού συστήματος, θάφτηκε πίσω από την απαράδεκτη πρόταση των δήθεν «λαϊκών» ομολόγων, που καλεί τους εργαζόμενους να θέσουν τις πενιχρές αποταμιεύσεις τους στο έλεος των κερδοσκόπων για «να σωθεί η πατρίδα από το χρέος».

Η πάγια θέση για ευρύτερη συνεργασία των αριστερών δυνάμεων στις Δημοτικές εκλογές, αντί να μετατραπεί σε μια ανοιχτή, δημόσια πρόταση συνεργασίας με το ΚΚΕ, αντικαταστάθηκε από μια έκκληση συνεργασίας στους καιροσκόπους «Οικολόγους Πράσινους», που δεν είναι, ούτε και αυτό-προσδιορίζονται σαν αριστεροί.

Τέλος, μπροστά στην πρωτοφανή όξυνση της ανεργίας, η οποία σύμφωνα με την «Αυγή» της 15/1 σύντομα θα ανεβάσει το συνολικό αριθμό των ανέργων στο 1 εκατομμύριο, αντί η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να απαντά – παράλληλα με το αίτημα για δημόσια έργα και δημόσιες επενδύσεις – με τη διεκδίκηση για μείωση των ημερήσιων ωρών εργασίας όσο ακριβώς χρειάζεται για να βρουν δουλειά όλοι οι άνεργοι, χωρίς μείωση των μισθών, όπως επίσης και με την απαίτηση για εθνικοποίηση κάθε μεγάλης επιχείρησης που απολύει ή κλείνει, δυστυχώς προβάλει την ακόλουθη θέση : «..Δημιουργία 500.000 θέσεων εργασίας την επόμενη πενταετία  με την δραστική αύξηση των δημοσίων επενδύσεων, τις μαζικές προσλήψεις στην παιδεία, υγεία, κοινωνική προστασία, με την καθιέρωση ρήτρας απασχόλησης στον ιδιωτικό τομέα, όπου η χρησιμοποίηση δημόσιων πόρων πρέπει να συνοδεύεται από την υποχρέωση δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας..» (βλ. www.syn.gr – 14/1). Με άλλα λόγια, η Αριστερά εμφανίζεται να υιοθετεί την πολιτική επιδότησης της εργοδοσίας με μέσο εκβιασμού την ανεργία, ενώ ταυτόχρονα, δεν έχει να προτείνει κανέναν τρόπο για να βρουν δουλειά  οι υπόλοιποι 500.000 άνεργοι, ούτε κάποια λύση για όλους αυτούς που θα είναι άνεργοι μέχρι να γίνουν οι περίφημοι «500.000 διορισμοί σε βάθος 5ετίας»…

Το πολιτικό πρόβλημα δυστυχώς επιτείνεται από τις συγκρούσεις στο εσωτερικό της αριστερής πλειοψηφίας του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ πάνω σε ζητήματα που δεν είναι αποφασιστικής σημασίας (διευθετήσεις οργανωτικών του ΣΥΡΙΖΑ κλπ). 

Σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία κάθε αριστερός αγωνιστής του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παλέψει :

– Για τη διαφύλαξη της ενότητας του ΣΥΡΙΖΑ, στη βάση μιας ξεκάθαρης, ενιαίας πολιτικής αποδοκιμασίας των θέσεων της ηγεσίας της «Ανανεωτικής Πτέρυγας».

– Για τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο σοσιαλιστικό κόμμα με κατοχυρωμένες τάσεις.

– Για να υιοθετηθεί από τον ΣΥΡΙΖΑ ένα σοσιαλιστικό πρόγραμμα για την έξοδο από την καπιταλιστική κρίση, που θα διατυπώνει καθαρά το στόχο της εθνικοποίησης με εργατικό έλεγχο του τραπεζικού συστήματος και των άλλων βασικών κλάδων της οικονομίας και θα τάσσεται υπέρ του δημοκρατικού, σοσιαλιστικού σχεδιασμού της, σαν τη μόνη οριστική λύση για τα δεινά της φτώχειας και της ανεργίας.

– Για την ενότητα ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ στους ταξικούς αγώνες και σε ενιαίους αριστερούς συνδυασμούς σε όλη της χώρα στις Δημοτικές εκλογές, που θα βάλει τις βάσεις για τη μελλοντική εκλογή μια αριστερής, σοσιαλιστικής κυβέρνησης.