Το τεύχος της «Επανάστασης» που κρατάτε στα χέρια σας* είναι το εκατοστό. Αυτό το γεγονός αποτελεί ένα σημαντικό ορόσημο για τη συντακτική μας ομάδα και συνολικά για την Κομμουνιστική Τάση. Καταρχάς, μας φέρνει στο νου την πρώτη φορά που εκδόθηκε αυτή εδώ η εφημερίδα, τον Ιούνιο του 2011. Ήταν τότε που το μαζικό κίνημα των πλατειών ή αλλιώς «κίνημα των αγανακτισμένων», ταρακουνούσε συθέμελα το αστικό καθεστώς, το οποίο εισάγοντας με τα Μνημόνια το ένα μέτρο σκληρής λιτότητας μετά το άλλο, επιχειρούσε να διασώσει τη θέση του ελληνικού καπιταλισμού μέσα στην Ευρωζώνη μέσω της συντριβής του βιοτικού επιπέδου του εργαζόμενου λαού. Από το πρώτο κιόλας τεύχος της, η «Ε» έδειξε ότι ήταν προορισμένη να μακροημερεύσει. Πούλησε χιλιάδες αντίτυπα στις συγκεντρώσεις της Πλατείας Συντάγματος και από τότε έγινε το δημόσιο έμβλημα, το έντυπο-οργανωτής της Κομμουνιστικής Τάσης, στην προσπάθειά της να διαδώσει με ενθουσιασμό τις ιδέες του γνήσιου επαναστατικού σοσιαλισμού στους εργαζόμενους και τη νεολαία.
Στις αρχές του 2014 αυτός ο ενθουσιασμός έκανε την «Ε» 15νθήμερη και την έβαλε για ένα περίπου χρόνο στα περίπτερα των μεγάλων πόλεων της χώρας. Ο ίδιος ενθουσιασμός την κράτησε ζωντανή στην δύσκολη περίοδο των 3-4 χρόνων που ακολούθησε το πολιτικά μοιραίο καλοκαίρι του 2015, που και μόνο το όνομα της εφημερίδας ηχούσε ειρωνικά στα αυτιά των απογοητευμένων από την ήττα των αντιμνημονιακών αγώνων αγωνιστών του εργατικού κινήματος και της νεολαίας. Κι αφού, χάρις στις θυσίες των μελών της οργάνωσης και των διακινητών της, αλλά και χάρις στις συνεισφορές των φίλων και αναγνωστών της, κατάφερε να συντηρηθεί στη δύσκολη περίοδο της πανδημίας, η «Ε» είναι πλέον σε θέση, να εκδίδεται και πάλι 12 φορές το χρόνο και να αυξάνει κάθε μήνα τον αριθμό των συνδρομητών της.
Το σύντομο αυτό επετειακό μας σημείωμα δεν μπορεί παρά να κλείσει με μια αναφορά σε εκείνους και εκείνες που από το 2011 έως σήμερα έχουν στηρίξει αποφασιστικά, άμεσα ή έμμεσα, την υπόθεση της έκδοσης και της διάδοσης της «Ε». Αρχίζουμε από τον σύντροφο Ορέστη Δούλο. Στον δικό του κόπο – με μπόλικο ξενύχτι – οφείλεται η σχεδιαστική δουλειά των περισσότερων από τα τεύχη της εφημερίδας. Αξιόλογη και εξίσου κοπιαστική υπήρξε η βοήθεια στη σχεδιαστική δουλειά από τον σύντροφο Ιωσήφ Σπάρταλη σε αρκετά από τα τεύχη της «Ε». Η επίπονη δουλειά που απαιτείται για να φτάσει η εφημερίδα από το τυπογραφείο στα γραφεία, διπλωμένη και έτοιμη για διάδοση, πραγματοποιήθηκε και συνεχίζει να πραγματοποιείται με την ευθύνη του «βετεράνου» με ψυχή εφήβου, συντρόφου μας, Στέλιου Βαλαβανίδη.
Πρώτος ανάμεσα σε όσους διακρίθηκαν στη διακίνηση της εφημερίδας ήταν ο έτερος «βετεράνος» μας με ψυχή εφήβου, ο σύντροφος Γιάννης Πρωτοψάλτης. Τέλος, αξίζει να αναφέρουμε εκείνους και εκείνες που αδιάλειπτα από το 2011 με τη συμμετοχή και τη στήριξή τους στη συντακτική ομάδα έχουν συμβάλει στο να εκδοθούν και να κυκλοφορήσουν και τα 100 μας τεύχη: Αμαλία Γιακουμίδου, Σοφία Παπακωνσταντίνου, Εύη Τούντα, Γερασιμίνα Τσιντή, Κατερίνα Καλαμπόγια, Μέλπω Α., Άγγελος Ηρακλείδης, Αβραάμ Σιδηρόπουλος, Βαγγέλης Τρανός, Γιώργος Αρναούτογλου, Άγγελος Σταμούλης, Γεράσιμος Μακρής, Παναγιώτης Κολοβός, Κωνσταντίνος Αυγέρος, Ηλίας Κυρούσης, Πάτροκλος Ψάλτης. Σε όλους αυτούς λοιπόν τους φανερούς ή αφανείς συντελεστές των 100 μας τευχών είναι αφιερωμένο το παρών τεύχος. Και ασφαλώς, είναι επίσης αφιερωμένο στον πολιτικό δάσκαλο όλων μας, τον γνήσιο συνεχιστή της παράδοσης του Τρότσκι στο μαρξιστικό κίνημα μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, Τεντ Γκραντ.
Σταμάτης Καραγιαννόπουλος – Αρχισυντάκτης εφημερίδας ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
*Δημοσιεύεται στο νέο τεύχος της εφημερίδας ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (αρ. 100).
