Θεωρία - Ιστορία - Σελίδα 36

Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου της δολοφονίας της μεγάλης επαναστάτριας Ρόζας Λούξεμπουργκ δημοσιεύουμε ένα εξαιρετικά επίκαιρο άρθρο της.

Διαβάστε μια πολύ ενδιαφέρουσα πολιτική και ιστορική ανάλυση του σ. Διονύση Βούρτση για τα εγκλήματα της σοσιαλδημοκρατίας.

Ο Ιερώνυμος Μπος είναι ένας από τους πιο γνωστούς και γνήσιους ζωγράφους όλων των εποχών. Τα έργα του, παρά το ότι έχουν δημιουργηθεί πεντακόσια χρόνια πριν, φαίνονται σύγχρονα και μοιάζουν σουρεαλιστικά. Είναι η τέχνη ενός κόσμου που βρίσκεται σε αναταραχή, σπαρασσόμενος από αντιφατικές τάσεις – ένας κόσμος όπου το φως της λογικής έχει σβήσει και τα ζωώδη ένστικτα κυριαρχούν, ένας κόσμος τρομοκρατίας και βίας, ένας ζωντανός εφιάλτης. Κοντολογίς, ένας κόσμος όπως ο σύγχρονος. Ο Άλαν Γουντς προσεγγίζει το έργο του Μπος μέσα από τον ιστορικό υλισμό.

Ο Σαντίκ Πρέμται υπήρξε αλβανός μαρξιστής, ένας απ τους θεμελιωτές του Κομμουνιστικού κινήματος στην Αλβανία, ο οποίος κατηγορήθηκε απ τους σταλινικούς ως προδότης και εχθρός του Λαού. Κατάφερε και απέδρασε στην Αμερική όπου ενώθηκε με το Τροτσκιστικό κίνημα και εκπροσώπησε την Αλβανία το 1951 στο Συνέδριο της Διεθνούς Γραμματείας της Τέταρτης Διεθνούς, με το ψευδώνυμο «Xhepi».

Με την ευκαιρία της επετείου των «Δεκεμβριανών», αναδημοσιεύουμε σήμερα από τη γνωστή ιστοσελίδα «Πολιτικό Καφενείο», την κριτική της πολιτικής των ελληνικών οργανώσεων που μιλούσαν στο όνομα της «4ης Διεθνούς», από την Ευρωπαϊκή της Γραμματεία. Το κείμενο αυτό, απόφαση της Γραμματείας, γράφτηκε στις 20 Γενάρη του 1946. Συνιστά μια συνοπτική μαρξιστική κριτική στα σεχταριστικά λάθη οργανώσεων που ενώ μιλούσαν στο όνομα του τροτσκισμού, δεν είχαν αφομοιώσει θεμελιώδη στοιχεία της μεθόδου του Τρότσκι και του επαναστατικού μαρξισμού.

Με αφορμή την προτεινόμενη από τη Γραμματεία Διακήρυξη για τη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ και το θολό και στρεβλό τρόπο που αυτή θέτει το ζήτημα του σοσιαλισμού και της μετάβασης σε αυτόν, είναι ευκαιρία να δούμε πώς απαντούσαν οι κλασσικοί του Μαρξισμού, μέσα από τα θεμελιώδη θεωρητικά και προγραμματικά κείμενα του κομμουνιστικού κινήματος.

Οταν ρωτούσαν τον Γκέμπελς για την εξολόθρευση των Εβραίων, απαντούσε:

«Αδύνατον, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το γνώριζα»!

Επομένως τίποτα το πρωτότυπο από τα ναζιστικά αποβράσματα της Χρυσής Αυγής, που ως απόγονοι των ταγματασφαλιτών, ως επίγονοι του φασίστα Μεταξά και ως υπερασπιστές της χούντας των συνταγματαρχών, ισχυρίζονται πως δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο και πως οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι «μύθος».

Με αφορμή τη συμπλήρωση 95 χρόνων από τη μεγάλη Οκτωβριανή επανάσταση, δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο μέρος από ένα εξαιρετικό κείμενο που γράφτηκε το 1930 από τον Τρότσκι στην Πρίγκηπο οπού βρισκόταν εξόριστος από την σταλινική γραφειοκρατία και αποτελεί το XΧ Κεφάλαιο του Β΄ Τόμου του αριστουργήματός του με τίτλο «Ιστορία της Ρωσικής Επανάστασης». Σε αυτό το απόσπασμα αποτυπώνεται αξεπέραστα η μεγαλοφυΐα του μαρξιστή θεωρητικού σε συνδυασμό με την αποκρυσταλλωμένη εμπειρία του επαναστάτη ηγέτη, που με τη δράση του συνέβαλε καθοριστικά στην εξέλιξη των γεγονότων.

Δημοσιεύουμε σήμερα τη σύντομη ομιλία του σ. Θόδωρου Μαράκη στην πολιτική κηδεία του αείμνηστου μαρξιστή αγωνιστή Νίκου Ρεμούνδου. Ο σ. Θόδωρος υπήρξε αμέσως μετά την πτώση της δικτατορίας συνιδρυτής μαζι με τον εκλιπόντα, της εφημερίδας και πολιτικής οργάνωσης "Ξεκίνημα".

Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε από τον Τρότσκι στα τέλη του 1931, πριν ακόμα δηλαδή οι ναζιστές καταλάβουν την εξουσία στη Γερμανία. Αναλύει με εξαιρετική καθαρότητα τα λάθη των ηγετών του ΚΚ που οδήγησαν στην άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία και αναπτύσσει την αναγκαία τακτική, που με άξονα το Ενιαίο Μέτωπο θα μπορούσε να αποτρέψει αυτή την καταστροφή.